Żyje się tylko dwa razy You Only Live Twice

James idzie do Japonii. "You Only Live Twice" (1967) zabiera agenta 007 do Japonii, gdzie szuka tajnej instalacji SPECTRE, która jest odpowiedzialna za dosłowne kradzieże kapsuł kosmicznych i groźbę wojny między USA a ZSRR. Ten 5. film w serii podnosi stawkę z akcją i szpiegostwem i jest bardziej dynamiczny niż poprzednie. Mówiąc o aspektach szpiegowskich, często są one tutaj przesadzone do granic możliwości, aż do momentu, gdy stają się karykaturalne. Inny recenzent skrytykował film pod tym kątem - zauważając, że to właśnie ten film bardziej niż jakikolwiek inny dał najwięcej materiału do parodii filmów Austin Powers - i miał rację. Jedna scena na przykład przypomniała o odcinku Wyspy Gilligana, w którym Gilligan miał sen o byciu Agentem 014 (pamiętacie łyżkę do zupy?). Nic dziwnego, że seria stała się głupsza w latach 70. - to była najbliższa logiczna krok. Pomijając "Tak, pewnie" szpiegowskie szopki, "You Only Live Twice" ma wszystko, czego chcielibyście zobaczyć w filmie o Bondzie - akcję, intrygę, gadżety, piękne kobiety, spektakularne miejsca i złoczyńców większych niż życie. Historia jest wystarczająco interesująca, aby was zainteresować i nawet budować napięcie, gdy film przechodzi z jednej sceny akcji do drugiej, kulminując w eksplozywnym finale. Był to zrozumiały hit w 1967 roku. Film trwa 1 godzinę, 57 minut i był kręcony głównie w Japonii, ale także w Anglii, Hiszpanii i Gibraltarze. OCENA: A-

Tak... zapomniano już? Być może to zostało zapomniane, ponieważ próbują zamienić Seana Connery'ego w Japończyka, aby go ukryć, a on kończy wyglądając jak owłosiony Leonard Nimoy. Albo może to zostało zapomniane, ponieważ małe chłopaki są bardziej Rogerem Moore niż Seanem Connery. Jakkolwiek to było, zaczyna się dość mocno, a potem rozpada się na końcu. Pierwsza połowa filmu to Bond z Connerym, a w niektórych miejscach jest niemal surrealistyczny w swojej wyobraźni... ale kończy się z 007 Leonardem Nimoyem, i to jest po prostu szkoda. Nie mogę naprawdę nienawidzić tego filmu, ponieważ niektóre jego fragmenty są naprawdę dobre. Po prostu nie mogę wymazać z głowy obrazu przebranego za Japończyka 007 Leonarda Nimoya z owłosionym klatą, a to jest naprawdę wspomnienie, które zostaje z tobą przez dziesięciolecia po obejrzeniu tego filmu. Ale jeśli potrafisz przejść poza to, to wciąż jest całkiem niezły film z 007.

Poprawa w porównaniu z Thunderballem, ale nadal nie jest tak dobry jak oryginalne 3 filmy z Seanem Connerym. Jest nadal bardzo ikoniczny, chociaż dopiero teraz zaczyna być doceniany na nowo.

Rozrywkowe, ale nie tak dobre jak poprzednie części. Podobała mi się japońska sceneria i oczywiście, Connery jest charyzmatyczny, nie wspominając o pięknej Mie Hamma w bikini, ale czegoś brakowało. Myślałem też, że Donald Pleasance nie był tak groźny jak Blofeld. Mimo to, zabawny sposób na spędzenie dwóch godzin. **3,5/5**