Nancy Allen

Nancy Anne Allen to amerykańska aktorka. Zyskała popularność dzięki swoim rolom w kilku filmach wyreżyserowanych przez Briana De Palmę w latach 70. i wczesnych latach 80. XX wieku. Jej osiągnięcia obejmują nominację do Złotego Globu i trzy nominacje do nagrody Saturna. Córka porucznika policji z Nowego Jorku, Allen wychowywała się w Bronksie i uczęszczała do Szkoły Sztuk Widowiskowych, mając aspiracje na karierę tancerki. W swoich dwudziestych latach skoncentrowała się na aktorstwie i przeniosła się do Los Angeles, by tam rozwijać karierę. Jej pierwszą dużą rolą była rola Chris Hargensen w filmie Briana De Palmy pt. Carrie (1976). Allen została następnie obsadzona w roli głównej w komedii I Wanna Hold Your Hand (1978) w reżyserii Roberta Zemeckisa, a następnie w roli drugoplanowej w 1941 (1979) w reżyserii Stevena Spielberga. Allen wyszła za mąż za De Palmę w 1979 roku, a jej kolejna rola prostytutki, która jest świadkiem morderstwa w jego filmie Dressed to Kill (1980), przyniosła jej nominację do Złotego Globu dla Nowej Gwiazdy Roku. Następnie pojawiła się w neo-noirze De Palmego Blow Out (1981) oraz w filmach science fiction Strange Invaders (1983) i The Philadelphia Experiment (1984). Allen zdobyła popularność grając Anne Lewis w filmie RoboCop (1987) w reżyserii Paula Verhoevena, rolę tę powtórzyła w dwóch kolejnych częściach. Inne filmy obejmują Poltergeist III (1988), Limit Up (1990) i Les patriotes (1994). Allen wycofała się z aktorstwa w 2008 roku i zaangażowała się w wsparcie chorych na raka po śmierci swojej przyjaciółki Wendie Jo Sperber z powodu raka piersi. W 2010 roku została mianowana dyrektorem wykonawczym weSPARK Cancer Support Center w Los Angeles, który został założony przez Sperber.