Agnès Guillemot

Agnès Guillemot była znana ze swojej współpracy z reżyserami z nurtu Nowa Fala, pracując nad licznych filmami zarówno z Jean-Lucem Godardem, jak i Françoisem Truffautem. Zmontowała szesnaście filmów dla Godarda, począwszy od Une femme est une femme, poprzez Contempt, Alphaville, Bande à part, Masculin Féminin, Vivre Sa Vie, Weekend, itd. W niektórych przypadkach była jedyną montażystką; w innych pracowała z Françoise Collin, Lilą Lakshmanan, Dahlia Ezove, Lilą Herman, Marguerite Renoir lub Delphine Desfons. W tym samym okresie Guillemot zmontowała cztery filmy dla Truffauta, w tym L’enfant sauvage/The Wild Child i Baisers volés/Stolen Kisses. Pod koniec lat 70. zmontowała pięć filmów dla Jean-Charlesa Tacchelli, w tym Cousin cousine i Il y a longtemps que je t’aime. W latach 90. była montażystką trzech filmów Catherine Breillat (Sale comme un ange/Dirty Like an Angel, Romance i Parfait amour!/Perfect Love.) Guillemot zmontowała także filmy dla kilku innych reżyserek, w tym Nicole Garcii, Catherine Corsini, Francesci Comencini i Pauli Delsol. "Montaż ma jedną wspaniałą cechę - jesteś sam z materiałem i słuchasz. Używam wielu metafor, tych samych, które się stosuje mówiąc o malarzach i rzeźbiarzach. Patrzą na krajobraz, na kamień; kamień inspiruje ich do robienia tego czy tamtego. Montaż jest taki sam. Materiał dostarcza ktoś inny, ale ja słucham go na nowo. Nie próbuję go uczynić swoim, staram się wydobyć to, co potrafi. Obiekt jest wewnątrz - musi zostać wydobyty na zewnątrz. Dokładnie to robię - słucham, patrzę długo całą swoją istotą i wydobywam to, czego oczekuje reżyser." - Agnès Guillemot w wywiadzie dla "Fine Cuts: The Art of European Film Editing" od Rogera Crittendena.