Piątek trzynastego 3 Friday the 13th Part III

Do dzisiaj jest to wejście z najbardziej przerażającym wyglądem Jasona. Ostateczna ocena: ★★½ - Miał wiele rzeczy, które mi się podobały, ale jako całość nie do końca zadziałał.

Trochę zabawne i rozrywkowe, ale dodaje kicz i zły scenariusz. Pierwsze dwa filmy z lat 1980-1981 mają poważny charakter z oczekiwanymi wygłupami młodzieży na odległym obozie, ale seria wprowadziła element kiczu w trzeciej części, który niemal zniszczył resztę serii aż do restartu w roku 2009. Nie żeby mnie to bardzo martwiło, ponieważ te filmy są tak czy inaczej tylko półwiarygodne. Niemniej jednak jest to główna wada „części III”, wydanej w 1982 roku. Piosenka z napisów początkowych informuje widza, że nie jest to zupełnie poważny horror (jak dwa pierwsze), co się potwierdza, gdy kilku bohaterów spotyka się z nikczemnymi motocyklistami w sklepie spożywczym na odludziu, co ma miejsce około 25 minut po rozpoczęciu historii. Ci bandyci są zbyt karykaturalni, by ich traktować poważnie, dlatego trudno traktować horror poważnie. To nie oznacza, że nie jest to zabawne w pewien sposób, tylko że jest to mój najmniej ulubiony odcinek. Wątpliwy scenariusz nie pomaga. Na przykład, dlaczego Fox wchodzi do stodoły? Mówiąc o tej cholerniej stodole, dlaczego tyle postaci jest nią zainteresowanych? To jakby scenarzysta chciał wymyślić jakiekolwiek możliwe wymówki, żeby użyć stodoły jako centralnego punktu. Dlaczego Vera zostawia Shelly'ego, żeby wyjść i pobawić się sama? Rozumiem, że prawdopodobnie chciała uciec od żałosnego faceta, ale informuje go, że wyjdzie na zewnątrz z poczuciem celu i wróci, ale tak naprawdę na zewnątrz niewiele robi. Takie sekwencje odzwierciedlają słaby scenariusz. Kolejną zauważalną różnicą między częścią III a dwoma poprzednimi filmami jest to, że chociaż historia rozgrywa się w okolicach Crystal Lake, film był kręcony w Południowej Kalifornii zamiast na Wschodnim Wybrzeżu, konkretnie w Santa Clarita, CA, i w pobliskim Melody Ranch (gdzie znajduje się stodoła). Geografia jest oczywiście bardziej sucha, a kontrast w otoczeniu jest zbyt rażący. Choć można by argumentować, że różne środowisko zapewnia ładną zmianę tonu, otoczenie wydaje się zbyt jednowymiarowe. Jak zwykle w serii, film ma na szczęście ładny wybór kobiet: trzy białe dziewczyny, Hiszpankę i czarną kobietę, tę ostatnią będącą motocyklistką, Fox. Trudno wybrać ulubienicę, ale główna bohaterka, Chris, grana przez Danę Kimmell, jest prawdopodobnie nią, a za nią chyba kumpela od trawki, Chili; nie wspominając o Debbie i Verze (Debbie ma jakościową scenę w bikini). PODSUMOWANIE: Część III jest zabawna w pewien sposób i zauważalna z powodu zmiany miejsc kręcenia na suchą Południową Kalifornię, nie wspominając o tym, że Jason jest większy i bardziej groźny niż w części II i w końcu zdobywa swoją ikoniczną maskę hokejową. Mimo to jest to mój najmniej ulubiony odcinek serii ze względu na głupkowate elementy, słaby scenariusz i ograniczone otoczenie zbyt skupione na cholernych stodołach. Film trwa 95 minut. OCENA: C