Rebel Moon – część 1: Dziecko ognia Rebel Moon - Part One: A Child of Fire

Rebel Moon to wadliwa epopeja kosmiczna, która nie może konkurować z Gwiezdnymi Wojnami ani Diuną, ale oferuje zabawę dla fanów gatunku, którzy nie biorą tego zbyt poważnie.

Kolejny film Zacka Snydera, kolejna fala hejterów, więc tu nic nowego nie ma. Uważam, że jest całkiem dobrze zrobiony, CGI jest wspaniały w niektórych momentach; wybór protagonistki jak Sofii Boutelli (Atomic Blonde) był najlepszy? Nie. Ale nie jest tak źle. Dla filmu, który ma być jego wersją SW, nie jest źle... przypomina mi trochę średniowieczną / zachodnią operę kosmiczną z dotykiem Warhammer 40.000.

Dobry próbujesz zobaczyć, jak blisko można się zbliżyć do Gwiezdnych Wojen bez ryzyka pozwu. Lepszy niż ostatnie filmy Gwiezdne Wojny. Wspaniała walka z bossem pająkiem z gry Dark Souls. Wszystko jakoś się zlewa po walce z pająkiem. Miły sposób na spędzenie godziny przed wstaniem, przechadzając się, biernie doświadczając eksplozji i szczegółów fabuły.

Pamięta ktoś jeszcze film "Battle Beyond the Stars" (1980)? Cóż, ta recenzja to taki hybryda tego filmu i "Magnificent Seven", który jest dość imponujący dla oka, ale to już wszystko. Polityczne zabójstwa zdestabilizowały królestwo, więc "Generał Noble" (Ed Skrein) wyrusza ze swoim Dreadnoughtem, aby terroryzować międzyplanetarną populację. Przybywa na pokojową agrarną planetę, zabija ojca miasta i ogłasza, że za dziesięć tygodni wróci po ich zbiorów ziarna. Panika się rozprzestrzenia, zwłaszcza gdy strażnicy, których zostawił, próbują siłą zdobyć jednego z mieszkańców wioski i natrafiają na gniew "Kory" (Sofia Boutella). Jest bardzo zręczna z bronią (więc wiemy, że tu gdzieś jest jakaś historia) i także przekonuje mięczaka z miasta "Gunnara" (Michael Huisman), że muszą wyruszyć, by zwerbować pomoc, którą mogą wykorzystać do powstrzymania niszczenia swoich źródeł utrzymania przez "Noble". Teraz mamy serię przewidywalnych, dobrze ustawionych ucieczek, gdy stopniowo zbierają zróżnicowaną grupę łotrów i przestępców, którzy może chcieliby zmierzyć się z generałem w beznadziejnie jednostronnej rywalizacji. Możesz rozpoznać głos Sir Anthony'ego Hopkinsa ("Jimmy") i Charlie Hunnam nosi zmienny irlandzki akcent jako słynny "Kai", gdy ta historia bardzo dobrze podąża wydeptanymi ścieżkami przygody zmieszanej z romansami, intrygami politycznymi i kilkoma fajnymi efektami specjalnymi. Rozwiązanie jest prosto z filmu "Atak klonów" (2002) i przygotowuje nas na drugą część, którą pewnie już teraz można by sobie wyobrazić. Lubię ten gatunek i nie nienawidziłem filmu, ale jest rozczarowująco pochodny i - cóż, widziałeś to już wszystko wcześniej.