Shrek 2 Shrek 2

Podczas maratonu filmowego z dziećmi ten film potrafi się utrzymać.

Teraz dumny, że jest zielony, "Shrek" i "Fiona" wracają do swojego leśnego domu na lata gier w szczęśliwe rodziny. Ich powrót nie zaczyna się jednak dobrze, gdy otwierają drzwi i odkrywają, że "Osioł" już przyjechał i poczuł się jak u siebie! Są nowożeńcami. Chcą być sami. Jak gruby może być ten stwór? A żeby było jeszcze gorzej, przybywa królewski herold, aby wszystkich zaprosić do zamku na państwowy bankiet z okazji ich niedawnych zaślubin. Problem w tym, że ani rodzice nie wiedzą, że "Fiona" teraz zmieniła się w ogra! Król i królowa oczywiście nie przyjmują tego zbyt spokojnie i po kilku uprzejmych protokołach praktycznie zaczyna się otwarta wojna. Tymczasem dosyć niezręczny "Królewicz Na Białym Koniu" nadal ma słabość do księżniczki i więc spiskuje z nie tak dobroczynną "Wróżką Królową", aby zakłócić ich idylliczne życie. Teraz nie ma ucieczki ode mnie, nie jestem fanem Eddiego Murphy'ego w żadnej z jego postaci, a tu jego interpretacja irytującego osła to tylko potwierdza - po około dziesięciu minutach nieustającej (niesmiesznej) paplaniny chętnie zapłaciłbym, żeby trafił do schroniska, najlepiej na księżyc. Reszta jest dość zabawna, pełna figli i katastrof, kiedy ta rodzina musi się nauczyć, że nie chodzi tylko o wygląd. Oceniaj ludzi według ich czynów i tego, kim są, a może odkryjesz, że być wielkim i szorstkim nie jest niczym złym. Dla mnie najbardziej podobał się "Kot W Butach" oraz pomysł na antywróżkę, która sprawia kłopoty, a nie tyle serdecznej radości. W tekście jest dużo dla dorosłych, ale także dla dzieci, i uważałem to za niemal tak dobre jak pierwsza część (2001). Dobra zabawa.