Predator: Prey Prey

Najnowszy film z serii filmów Predator dotarł i jest pierwszym pod własnością Disneya od ich zakupu 20th Century Fox. „Prey” przygląda się przeszłości, aby posunąć franczyzę naprzód i robi to, umieszczając się wśród społeczności Comanche około trzysta lat temu.

Prey spełnia wysokie oczekiwania, jako pierwszy film w sagi Predatora, który zbliża się do oryginału lub nawet go przewyższa. Dan Trachtenberg przywraca franczyzę, skupiając się na przekonującym bohaterze i motywacyjnej istocie głównej istoty, tworząc jednocześnie jeden z najbardziej olśniewających filmów 2022 roku. Zarówno kinematografia, jak i ścieżka dźwiękowa wykorzystują filmowanie na miejscu do stworzenia niemal epickiej atmosfery, czy to poprzez piękne ujęcia szerokokątne, które zachwycą każdego widza, czy poprzez brutalne, makabryczne, wyjątkowo skoreografowane sekwencje akcji w połączeniu z długimi ujęciami. Amber Midthunder dostarcza jedno z najlepszych występów w swojej karierze. Dla fanów sagi, horroru i/lub akcji nie jest łatwo znaleźć coś lepszego w tym roku.

Czasami najlepiej pozwolić zmarłym spocząć w pokoju, tak jest w przypadku często ekshumowanej franczyzy Predator. Oryginał stał się zasłużenie kultowym klasykiem. To, co przyszło później, mieści się w zakresie od znośnego do naprawdę okropnych aktów grabieży grobów.

Myślę, że muszę zacząć od tego, że ten film był o wiele lepszy niż niektóre z ostatnich części serii Predator, ale to nie jest takie trudne, więc to niewiele mówi. Osobiście uważam, że ten film jest raczej przeciętny. Pod względem filmowym to nie jest zły film. Większość ujęć mi się podobała. Jeśli chodzi o fabułę, pierwszą połowę filmu uważałem za dosyć nudną. Później były krótkie sceny z wilkiem, a później z niedźwiedziem, które były pełne akcji, ale większość czasu główna bohaterka tylko biegała i przedstawiała się, jakby była godna bycia wielką wojowniczką. Dość nierealistyczne, oczywiście, ponieważ Hollywood obsadził kobietę w tej roli. Naprawdę nie mam nic przeciwko temu, ale w czasach, gdy ma się odbywać ten film, kobiety, nawet jeśli są pochodzenia indiańskiego, zostawały w domu i zajmowały się obowiązkami domowymi, niezależnie od tego, co Hollywood próbuje udawać. Kiedy wreszcie zaczyna się dziać coś ciekawego, bohaterka potyka się o krwawą pułapkę i łapie ją łowca. Druga połowa filmu przynajmniej zawiera jakąś akcję, ale jest hamowana przez główną bohaterkę i przez to, że kiedy ma wreszcie okazję do strzału, tylko gapi się przez pół minuty i voila, okazja przeminęła. Pozytywem jest, że aktorzy całkiem nieźle radzą sobie z niespecjalnym scenariuszem, jaki otrzymali, a jak już wspomniałem, filmowo to całkiem dobry film. Akcja, kiedy się dzieje, jest całkiem dobra, jeśli człowiek zignoruje głupoty Hollywoodu i niezbyt silną główną bohaterkę. Ogólnie film jest oglądalny i, jak napisałem, lepszy niż poprzednie części serii, ale to tyle.