Łowca czarownic The Last Witch Hunter

Był czas, kiedy bogowie filmowi traktowali widzów wszechobecnością zombie. Nie można było machnąć martwym kotem, nie wpadając na kinematografię związaną z zombiakami. To była moda w kinie, które przeżywało pewną renesans filmowy z przeciążonymi narracjami w „strefach zombie”. Oczywiście, zombiaki nadal są normą w popkulturowych mediach zarówno na dużym, jak i małym ekranie (kto nie słyszał o „The Walking Dead“?). Jednak inny ikoniczny symbol wywołujący strach – czarownica – powraca do pierwszego planu w kręgach kinowych. Niestety, „drgawka czarownicy” jest badana w nadmiernie przesadnej, chaotycznej i nie na miejscu umieszczonej produkcji obsypanej CGI, jak w szalonej produkcji The Last Witch Hunter.

Walcząc z tą samą wiedźmą dwa razy w ciągu 800 lat! Widziałem Vin Diesela w wielu wcieleniach, od sci-fi po akcję, przygodę i thriller, wszystkie mu lepiej pasują, ale ten nadprzyrodzony motyw wydaje się dziwny. Było dużo akcji, więc nie wydaje się to być filmem fantasy, co jest jedynie pomysłem na koncepcję filmu. Od reżysera 'Sahary', historia przeklętego myśliwego na wiedźmy o imieniu Kaulder. Poza wstępem, reszta filmu rozgrywa się w dzisiejszym Nowym Jorku, gdzie musi powstrzymać wiedźmę, która próbuje przywrócić wiedźmę królową do życia.

Początkowe tablice: Jesteśmy w epoce czarnej zarazy w Europie, powiedzmy w XIII wieku. Rozprzestrzenianie się zarazy przypisuje się czarom złych czarownic. Postać Vina Diesela, Kauldera, jest jednym z łowców czarownic, którzy znajdują Królową Czarownic. Kaulder i spółka kończą zarazę, ale za cenę żony Kauldera, jego jedynego dziecka i większości przyjaciół myśliwych. Podczas umierania Królowa czarownic przeklina Kauldera.

Niewątpliwie najfajniejszy plakat, jaki kiedykolwiek miał film.