Willy Wonka i fabryka czekolady Willy Wonka & the Chocolate Factory

Nie widziałem tego od wielu lat, może ostatni raz był w liceum ponad 20 lat temu. Urocza musicalowa komedia z udziałem wielkiego Gene'a Wildera i martwego, sarkastycznego humoru, którego bardzo polubiłem. Również projekt produkcji był doskonały, a liczby muzyczne, w tym chwytliwe piosenki Oompa, były wspaniałe. **4.25/5**

Tak, to jest o wiele lepsze niż wersja z Johnnym Deppem, co nie? Prawdopodobnie dlatego, że ta wersja jest zabawna i rozrywkowa, a wersja Deppa była filmem Tima Burtona i wydawała się trochę pretensjonalna, prawda?

Dużo lepszy niż film z 2005 roku, ale nadal uważam, że byłby bardziej interesujący jako film animowany. Kiedy zobaczyłem film z 2005 roku z udziałem Johnny'ego Deppa, wcale nie byłem zadowolony: film wydawał się skuteczniejszy jako animacja niż jako konwencjonalny film z przeładowaną grafiką komputerową. Nadal uważam, że film animowany byłby bardziej interesujący, ale uznaję, że ta produkcja ma więcej uroku niż nadęta, przeładowana grafiką komputerową produkcja z 2005 roku.

Charlie mieszka w jednym pokoju ze swoją matką i czterema dziadkami, którzy wszyscy śpią w jednym łóżku i żywią się wyłącznie zupą z kapusty! Wtedy sam właściciel czekoladowej fabryki ogłasza szansę życia. W zaledwie pięciu z dziesiątek milionów tabliczek czekolady, które produkują, będzie ukryty złoty bilet. Znajdź bilet i wygraj wycieczkę po fabryce. Jego rodzina wyraźnie nie ma dużo pieniędzy, więc jego szanse nie są duże, zwłaszcza gdy ogląda telewizję i widzi kolekcję rozpuszczonych i nieprzyjemnych dzieci z równie okropnymi rodzicami, którzy wszystko wykupują. Jakie są szanse, że gdy znajdzie pieniądze na ulicy, tabliczka, którą kupi, wygra? Ta część historii praktycznie nie wymaga Sherlocka Holmesa, ale dostaje intrygującą propozycję od konkurenta "Slugworth" zanim on i jego "Dziadek Joe" (Jack Albertson) przyjdą we wskazanym czasie. Wychodzi purpurowy pan w dużym kapeluszu - to bardzo ekscentryczny "Wonka" (Gene Wilder), który mówi pewnym grymasem i obiecuje im wycieczkę życia! Cała historia ma w sobie coś z przypowieści, gdy dzieci stawiają czoło testom charakteru i popadają w swoje własne nadmiary z czasem dość groźnym "Wonką", który dba o to, aby sprawiedliwość była stosowana wobec przestępców. Zdecydowanie najbardziej zasługuje na kompost ultra-rozpieszczona "Veruca Salt" (Julie Dawn Cole), ale "Mike Teevee" (Paris Themmen) nie był daleko za nią. Podczas podróży przez fabrykę poznajemy tajemnicze istoty "Oompa Loompa", które utrzymują fabrykę w ruchu i pomagają mu produkować idealną czekoladę, ale największe pytanie brzmi, czy "Charlie" i "Joe" przejdą same przez wyzwania podróży? Wilder jest tutaj w super formie, gdy zabiera ich w moralne labirynty, które są tak samo cukierkowe jak słodycze, a Leslie Bricusse i Anthony Newley napisali niektóre z najlepszych piosenek, jakie zdobiły srebrny ekran. "Czysta Wyobraźnia", "Candy Man" i rozkosznie irytujące "Chcę tego Teraz" z odpowiednio nazwaną "Verucą" wszystko uzupełnia kolorowy, akrobatyczny i magiczny opowiadanie o zaufaniu i przyzwoitości, którego nie sposób nie polubić. Być może Roy Kinnear powinien był rozważyć utopienie w chwili urodzenia?

Ten film to naprawdę magiczne i inspirujące arcydzieło. Muzyka, chociaż nie dominująca, pięknie uzupełnia fabułę i dodaje do ogólnego uroku filmu. Pisanie i kreatywność za tematami są wyjątkowe, zachwycają widzów swoją pomysłowością i oryginalnością.