Nie bardzo innowacyjny, ale też nie taki zły. Rok 2015 był również uważany za rok science fiction w świecie filmu. Wśród wielu dużych i małych filmów czekałem na ten. Jeśli preferujesz opowieść z…
Nie bardzo innowacyjny, ale też nie taki zły. Rok 2015 był również uważany za rok science fiction w świecie filmu. Wśród wielu dużych i małych filmów czekałem na ten. Jeśli preferujesz opowieść z dobrą jakością produkcji, ten film cię nie zawiedzie. Przedstawienia były również dobrze wspierane. Jaki więc był problem tego filmu? Ostatni szeroko akceptowany film Tarsema Singha był, gdy był zaangażowany w rozwój scenariusza. Potem nie odniósł zbyt wielu sukcesów, gdy wszystkie jego reżyserowane były pisane przez innych. Moim zdaniem powinien robić obie te rzeczy, w których jest dobry. Weź ten film jako przykład, wspaniała historia i dobre obsadzenie, ale scenariusz, według wielu, którzy go widzieli, nie spełnił oczekiwań. Nawet po krótkim czasie obecności rola Bena Kingsleya trwała do końca, ponieważ koncepcja została zaprojektowana w ten sposób. Filmy Ryana Reylanda nie są zbyt świętowane. Chociaż często robi porządne filmy, które nie udaje się rozpoznać na wyższym poziomie, co nie oszczędziło także tego. Ludzie porównują to do „Twarzy/off”, ale dla mnie bardziej przypomina połączenie „Wyspy” i „Klucza do sukcesu”. Cokolwiek to było, dobrze się bawiłem. Nie świeży pomysł na pomysł, ale opowiedziany inaczej i potrzebował trochę głębokości w prezentacji wszystkiego w filmie. Mój sposób/tajemnica na oglądanie filmu z sukcesem, nawet jeśli jest uważany za przeciętny lub gorszy, polega na tym, że nie przejmuję się tym, czy wszystkie działy łączą się, aby stać się dobrze wyprodukowanym produktem, jak oczekują krytycy, ponieważ jestem kinomanem i uwielbiam oglądać je prawie przez większość czasu, niż kłócić się o jego wadliwe treści. Jeśli znajdę coś wyjątkowego, jak aktorstwo, muzyka, historia, wizualizacje, szanuję wysiłek. I tak też do tego i uwierzcie mi, że jest o wiele lepszy, niż mówią krytycy.