Legenda Zorro The Legend of Zorro

Wreszcie wczoraj obejrzałem ten film. Muszę przyznać, że ten film jest śmiesznym sequel do pierwszej części, w której także grali Bandaras i Jones. Byłoby trudno mnie przekonać, że za oba projekty stał ten sam reżyser, gdybym tego nie przeczytał w napisach sam.

Sprytny i zręczny sequel, dobry film przygodowy na spędzenie czasu z rodziną. Bardzo podobał mi się pierwszy film, jeden z najlepszych nowoczesnych filmów szermierczych, i nie spodziewałem się niczego zbyt gorszego od tego, który ma zdolność stworzenia dobrej ciągłości z poprzednikiem. Akcja rozgrywa się kilka lat później, podczas efemerycznej Republiki Kalifornijskiej, która uzyskała niezależność, aby dołączyć do USA. W filmie małżeństwo Diega i Eleny rozpada się, a oni się rozstają. Ona zostaje zmuszona do pracy dla Pinkertonów, którzy starają się trzymać oko na europejskiego arystokratę, który właśnie przeprowadził się do regionu, i którego Elena już znała z młodości. Tymczasem Diego stara się pozostać aktywnym jako Zorro i pogodzić to z obowiązkami jako ojciec młodego i upartego Joaquína, głębokiego wielbiciela zamaskowanego bohatera, który jeszcze nie jest świadomy podwójnego życia swojego ojca.