Critters 4 Critters 4

Wiele serii horrorów w końcu dochodzi do etapu, w którym po prostu mówią: „Wiesz co? P... to. Damy to w kosmos.” Ten kierunek jest nieco bardziej naturalny w przypadku _Critters_ niż w innych seriach, ponieważ tytułowi łajdacy sami pochodzą z kosmosu. Ale nadal trochę dziwne jest skakać naprzód w czasie tak, jak to zrobili. Wydaje się, że to zabiło dalszy postęp w serii. Co się chyba stało, skoro minęło kolejne 27 lat, zanim wydano kolejne _Critters_, kiedy mieliśmy pierwsze cztery wyjść w ciągu sześciu lat. Chyba było ważniejsze mieć ludzi w kosmosie, aby zaoszczędzić pieniądze na ten film, niż zrobić kolejny. Kiedy obsada ludzka zawiera zarówno Brada Dourifa, jak i Angelę Bassett, trudno jest zbytnio narzekać.

Dlaczego? Dlaczego to ciągnąć do upadku? Ta seria praktycznie podążyła za wzorcem Leprechauna, teraz będąc w kosmosie. Następny, Critters prawdopodobnie skończą w kapuczu. Po prostu nudne i nie ma to sensu. Postacie są nudne i dwuwymiarowe. Drastyczne zmiany postaci w porównaniu z poprzednimi odsłonami nie mają sensu. Nawet Critters nie wydają się tak pogróżki, pomimo że pierwsza śmierć jest nieco bardziej makabryczna niż którejkolwiek wcześniejszej w całej serii. Właściwie myślę, że to częściowo problem z trajektorią tej serii. W pierwszym filmie Critters są głównym złym chłopcem i głównym problemem do rozwiązania. Potem prawie czuje się, że są tam po to, aby rozpocząć rzeczy, ale już nie są głównym problemem, z którym postacie muszą się zmierzyć. Istnieją inne częściej pilne problemy i zagrożenia, z którymi trzeba się zmierzyć, i poważnie to odebrało im obecność na ekranie. Jeśli to widzisz, aby rozwiązać cliffhanger z trzeciego filmu, prawdopodobnie lepiej jest po prostu użyć własnej wyobraźni, jak to mogłoby przebiegać. Nie marnuj swojego czasu, bo dokładnie tak będzie się wydawać, że to robiłeś.

Critters 4 jest reżyserski Rupert Harvey i wspólnie napisany przez Barry Opper, Joseph Lyle i David J. Schow. Grają Don Keith Opper, Brad Dourif, Angela Bassett, Anders Hove, Terrence Mann i Paul Whitthorne. Muzykę skomponował Peter Manning Robinson, a zdjęcia wykonał Thomas L. Callaway.

Człowieku, nawet nie widziałem pierwszej części, po prostu obejrzałem to dla Brada Dourifa. Chociaż dla kogoś, kto nie widział reszty serii i tak naprawdę nie lubi filmów kosmicznych, było to trochę zabawne.