Critters 4 Critters 4

Wiele serii horrorów w końcu dochodzi do etapu, w którym po prostu mówią: „Wiesz co? P... to. Damy to w kosmos.” Ten kierunek jest nieco bardziej naturalny w przypadku _Critters_ niż w innych seriach, ponieważ tytułowi łajdacy sami pochodzą z kosmosu. Ale nadal trochę dziwne jest skakać naprzód w czasie tak, jak to zrobili. Wydaje się, że to zabiło dalszy postęp w serii. Co się chyba stało, skoro minęło kolejne 27 lat, zanim wydano kolejne _Critters_, kiedy mieliśmy pierwsze cztery wyjść w ciągu sześciu lat. Chyba było ważniejsze mieć ludzi w kosmosie, aby zaoszczędzić pieniądze na ten film, niż zrobić kolejny. Kiedy obsada ludzka zawiera zarówno Brada Dourifa, jak i Angelę Bassett, trudno jest zbytnio narzekać.

Dlaczego? Dlaczego to ciągnąć do upadku? Ta seria praktycznie podążyła za wzorcem Leprechauna, teraz będąc w kosmosie. Następny, Critters prawdopodobnie skończą w kapuczu. Po prostu nudne i nie ma to sensu. Postacie są nudne i dwuwymiarowe. Drastyczne zmiany postaci w porównaniu z poprzednimi odsłonami nie mają sensu. Nawet Critters nie wydają się tak pogróżki, pomimo że pierwsza śmierć jest nieco bardziej makabryczna niż którejkolwiek wcześniejszej w całej serii. Właściwie myślę, że to częściowo problem z trajektorią tej serii. W pierwszym filmie Critters są głównym złym chłopcem i głównym problemem do rozwiązania. Potem prawie czuje się, że są tam po to, aby rozpocząć rzeczy, ale już nie są głównym problemem, z którym postacie muszą się zmierzyć. Istnieją inne częściej pilne problemy i zagrożenia, z którymi trzeba się zmierzyć, i poważnie to odebrało im obecność na ekranie. Jeśli to widzisz, aby rozwiązać cliffhanger z trzeciego filmu, prawdopodobnie lepiej jest po prostu użyć własnej wyobraźni, jak to mogłoby przebiegać. Nie marnuj swojego czasu, bo dokładnie tak będzie się wydawać, że to robiłeś.

Critters 4 jest reżyserski Rupert Harvey i wspólnie napisany przez Barry Opper, Joseph Lyle i David J. Schow. Grają Don Keith Opper, Brad Dourif, Angela Bassett, Anders Hove, Terrence Mann i Paul Whitthorne. Muzykę skomponował Peter Manning Robinson, a zdjęcia wykonał Thomas L. Callaway.

Człowieku, nawet nie widziałem pierwszej części, po prostu obejrzałem to dla Brada Dourifa. Chociaż dla kogoś, kto nie widział reszty serii i tak naprawdę nie lubi filmów kosmicznych, było to trochę zabawne.

'Critters 4' to po prostu nie jest. Doceniam, że twórcy próbowali czegoś innego, ale dla mnie to nie wypaliło. Po pierwsze, jest zbyt skoncentrowany na ludziach. Critters w rzeczywistości nie wystarczająco występują, w rzeczywistości pierwsza kwartał 90 minut mija bez nich - to problem. Ludzka strona historii też nie jest zbyt interesująca. To dość standardowe ustawienie załogi misji kosmicznej, niektórzy członkowie załogi są dobrzy, a niektórzy nie... wiesz, gdzie to wszystko zmierza. Efekty kosmiczne też nie są zbyt przekonujące, critters pozostają jednak solidne. Obsada jest najbardziej godną uwagi rzeczą w tej produkcji z 1992 roku. Angela Bassett niespodziewanie pojawia się w jednej ze swoich wczesnych ról, ona i Brad Dourif są jedynymi dwoma na ekranie, których interesowałem... i to prawdopodobnie tylko ze względu na ich inne prace. Oboje są jednak porządni. Naprawdę coś, że ta seria może liczyć młodego Leonarda DiCaprio i Angelę Bassett jako absolwentów. Kto by pomyślał? Poza nimi, Don Keith Opper i Terrence Mann ponownie pojawiają się w tych filmach. Mann wypadł lepiej niż Opper tym razem. Jestem pewien, że 'Critters Attack!' z 2019 roku to powrót do formy...