High School Musical High School Musical

Ten film był częścią mojego dzieciństwa, nigdy bym go nie mógł nie lubić.

Oto jest „Troy” (Zac Efron) losowo wybrany do karaoke na imprezie Hogmanay z „Gabriellą” (Vanessa Hudgens). Żaden z nich nie uważa się za śpiewaków, ale po chwili trzymającej w napięciu... No i zgadnijcie co? Idą do tej samej szkoły średniej i postanawiają przesłuchiwać się na coroczny musical. On jest kapitanem drużyny koszykówki i sercem kobiet; ona jest trochę bardziej matematyczką, ale postanawiają ubiegać się o główną rolę - bardzo kosztem już ustalonego partnerstwa „Sharpay” (Ashley Tisdale) i brata „Ryana” (Lucas Grabeel). Teraz można powiedzieć, że jego koledzy uważają, że zdradza zespół całym tym klubowym blichtr i wspólnie z jej przyjaciółmi spiskują, aby stworzyć sytuację, w której nikt nie chce konkurować. Trochę emocjonalnego szantażu i dobrze wyczasowanego filmu osiąga to, ale myślicie, że to koniec? Być może nasza para „Danny” i „Sandra” zdołają się zebrać i wystąpić - pomimo dość pośpiesznie i szelmowsko zorganizowanego zderzenia harmonogramów? To może być zakazane powiedzieć, ale chociaż nasza główna para miała lepszą piosenkę („Breaking Free”), myślałem, że ta kombinująca para była lepsza! Evans ma o wiele więcej rytmu niż Efron i żadne z partnerstw naprawdę nie odbiegało zbytnio od jakości śpiewania konkursu piosenki Eurowizji. To jeden z tych dramatów potwierdzających życie, gdzie po prostu wiesz, że wszystko będzie dobrze - i w większości jest dość kiepskie. Na szczęście mamy kilka aktorskich interwencji zabawnie przerysowanej „Ms. Darbus” (Alyson Reed), aby przypomnieć nam, że to wszystko jest tylko zabawą i chociaż nie jestem w oczywistym demograficznym gronie, nie nienawidziłem tego!

Ten film był niesamowity. Jest teraz moim ulubionym filmem.