Filadelfijska opowieść The Philadelphia Story

Wysokosocietyjne wydarzenia towarzyskiej damy Tracy Lord, która szykuje się ponownie wychodzić za mąż, i jej byłego męża C.K. Dextera Havena. Wszystko mogłoby być dobrym newsowym materiałem, gdyby gazeta wysłała odpowiedniego człowieka. Wkracza Macaulay Connor, skromny reporter, który zmaga się z więcej niż swoją dawką szalonych wydarzeń i prawie się żeni, przed końcem filmu. To doskonała, zabawna i całkowicie odwracająca uwagę komedia romantyczna tego starego, wielkiego reżysera, George'a Cukora (jednego z moich ulubionych). Z trzema bardzo utalentowanymi, oszałamiającymi gwiazdami, film na pewno nie mógł pójść źle, a oczywiście James Stewart zdobył swojego Oscara dla najlepszego aktora za nią. A jest Cary Grant, który wygłasza urocze nonsensy wszędzie, jak ten niezapomniany mały jednowiersz: „Żaden zły Machiavelli nie uśmiecha się, cyniczny Sidney Kidd!” O, i nie zapominajmy o Virginii Weidler, jako zarozumiałej małej Dinah Lord. Teraz to dopiero totalny hit! Koniecznie obejrzyj tą klasyczną, _kochanie_. Film jest tak elegancki jak jego postacie wysokosocietyjne i godny swojej reputacji.

Film, który ma swoje zalety, ale został również przeceniony na przestrzeni lat. Był to z pewnością jeden z najciekawszych filmów 1940 roku, w czasie, gdy świat był bardziej zainteresowany rozwojem wojny w Europie niż tym, co robili aktorzy. Na podstawie sztuki, która odniosła wielki sukces na Broadwayu, George Cukor oferuje nam elegancki i praktyczny film, z materiałem pozwalającym aktorom pokazać swój talent, ale który nadal jest zbyt teatralny w kilku momentach, jak nagrana sztuka.

Katharine Hepburn jest w świetnej formie w tej historii o zamożnej rozpieszczonej córce, która właśnie wkracza w swoje małżeństwo - po raz drugi. Tym razem wybrała dość pedantycznego "Kittredge'a" (John Howard). Ten mężczyzna jest zupełnym przeciwieństwem jej poprzedniego męża "Dexter-Havena" (Cary Grant), ale jest tym, co jej rodzina uważa za bezpieczny wybór po tym, jak jej ostatnie małżeństwo zakończyło się porażką. Kiedy zbliża się wielki dzień, kolorowy magazyn wysyła reporterkę "Lis" (Ruth Hussey) i fotografa "Mike'a" (James Stewart), aby pokryli to szczęśliwe wydarzenie. Wszystko mogłoby pójść zgodnie z planem, ale wtedy przychodzi jej były mąż, który, choć stara się być uprzejmy wobec "Tracy", jest wyraźnie gotów na jakieś figle. Jaka jest szansa, że teraz przejdzie przez ołtarz? Czwórka na czele obsady idealnie się uzupełnia, gdy obrzydliwa "Tracy" musi zmierzyć się z kilkoma prawdami i być może najpotężniejszym przykładem "in vino veritas", jaki kiedykolwiek trafił na srebrny ekran. Całość wydaje się naturalna, a czasami nasz (bezpieczny) punkt widzenia oferuje nam krytyczne spojrzenie na ludzi, dla których pieniądze nie mają znaczenia, prawda, ale dla których uczucia innych ludzi mają jeszcze mniejsze. Scenariusz dostarcza kilka kąśliwych dialogów, a odrobinę zabawy mamy od "Wuja Williego" (Rolanda Younga), co jeszcze bardziej zwiększa zamieszanie w rozrywkowym nieporozumieniu, które się rozgrywa. Chyba myślałem, że Jimmy Stewart ukradł show, ale ostatecznie to komediowy romans, który jest ubogi w sentymenty i bogaty w czystą upartość. Całkowicie przyjemne.