Wojna Światów The War of the Worlds

Oszałamiający film science fiction, który jest kamieniem milowym dla efektów specjalnych. Marsjanie najechali Ziemię z totalną mocą niszczycielską, pozornie nie do zatrzymania, ludzkość musi znaleźć sposób, aby ich pokonać, zanim wszystko zostanie utracone. Obsada nie zawiera żadnych znanych gwiazd, prawdopodobnie z powodu wszystkich pieniędzy wykorzystanych na efekty? I na pewno wielu z nich jawi się jako drewniani bez porównania (choć piękna Ann Robinson rozświetla każdą scenę, w której się znajduje), podczas gdy jeśli mam być zbyt krytyczny: wątek romantyczny w filmie jest męczący, a przekaz religijny jest nieporadnie wykonany. Ale Wojna światów 1953 wciąż dumnie stoi jako odważny i niezwykle przyjemny obraz, którego znaczenie nigdy nie zostało (ani nie powinno być) bagatelizowane, a nawet biorąc pod uwagę sentymentalną gorliwość tego konkretnego widza, serdecznie polecam ten film każdemu, kto interesuje się szablonowymi filmami z gatunku sci-fi. 7/10

Clark Kent i Lois Lane stają w obliczu inwazji Marsjan! Płonąca meteor ląduje niedaleko małego miasteczka na wsi w Kalifornii, ale okazuje się, że to naprawdę nie jest meteor, lecz początek inwazji istot pozaziemskich! „Wojna światów” (1953) luźno interpretuje klasyczny powieść H.G. Wellsa z 1898 roku i przenosi wydarzenia do połowy XX wieku, gdzie Ziemiańczycy mają do dyspozycji nowoczesne bronie, w tym bombę atomową. Gene Barry i Ann Robinson grają protagonistów, którzy bardzo przypominają Clarka Kenta i Lois Lane. Film mądrze skupia się na inwazji obcych oczami tych postaci, co naturalnie dodaje historii ludzkiego zainteresowania. Marsjańskie statki są doskonale przedstawione i bardzo groźne. Co więcej, film nie oszczędza pokazywania obcych z bliska i są nawet lepsi niż w reinterpretacji z 2005 roku. Podczas gdy dwa pierwsze akty to porywające kino sci-fi najwyższego rzędu (w swoim uroczym stylu z wczesnych lat 50.), historia trochę traci swoją pociągającą moc w ostatnim akcie, kiedy historia przechodzi na Ziemię przeciwko Marsjanom i Clark, czyli Dr. Forrester, błąka się po postapokaliptycznym Los Angeles i desperacko szuka Lois, czyli Sylwii. Film trwa 1 godzinę, 28 minut i został nakręcony w południowej Kalifornii i Arizonie.

Nie jest to wielkie pod względem scenariusza, aktorstwa ani nagłego zakończenia, ale efekty praktyczne były imponujące i bardzo zabawne z latającymi statkami marsjańskimi, które powodowały zamieszanie i zniszczenie. Potrafię sobie wyobrazić, że to zachwyciło publiczność w '53 roku. **3.0/5**

Film Wojna światów teraz przywrócony w jakości 4K HD z pięknie wyglądającym technicolor i niesamowitym dźwiękiem przestrzennym naprawdę podniósł ten film na wyższy poziom niż jakiekolwiek poprzednie wydanie. Wyprodukowany w okresie szczytu optymizmu w 1953 roku "Wojna światów" była i nadal jest dość przerażająca i niepokojąca. Radości z ery atomowej podkreślają piękno statku kosmicznego obcego i bomba atomowa jest odpowiedzią na zatrzymanie jakiejkolwiek inwazyjnej siły. To, co jest naprawdę dobre w "Wojnie światów", to sposób, w jaki sięga po elementy horroru, a nie melodramatu. Niewyraźna romans tylko pełni rolę łączącą dialog między histericzną paniką a skrajnymi działaniami, które odgrywają główną rolę przez cały czas. Ciemne tematy, które były powszechne w latach 50., są wyraźnie na widoku, strach przed inwazją ze strony siły wojskowej dążącej do zniszczenia i brak zaufania do rządów w ochronie jest dość oczywisty. Tak samo aktualne dzisiaj, z niedawnymi pandemiami, blokadami i groźbą wojny nuklearnej w Europie, "Wojna światów" przypomina nam, że wszyscy żyjemy pod strachem inwazji, podczas gdy rządzi nami niezdecydowana zarozumiałość.