Zaproszenie The Invitation

Tak więc ta recenzja jest mniej więcej taka jak to tylko możliwe - ale wiesz co, ja naprawdę całkiem się tego cieszyłem. To krótka i słodka opowieść o młodej "Evie" (Nathalie Emmanuel). Robi jedno z tych testów DNA online i zanim się obejrzy, ma luksusowy obiad z "Oliverem" (Hugh Skinner) - luksusowym brytyjskim chłopcem, który twierdzi, że jest jego dawno zaginioną kuzynką. Po około trzydziestu sekundach jest zaproszona na wesele do Yorkshire i, jak można się spodziewać, z radością przyjmuje zaproszenie. Po przybyciu spotyka się z opryskliwym lokajem "Fieldsem" (Sean Pertwee) a potem z przystojnym panem dworu "Waltem" (Thomas Doherty). Jest oczarowana, rzeczywiście są razem w ciągu dwudziestu czterech godzin - ale wkrótce zaczyna czuć, że rzeczy w nowym "Carfax Manor" nie są zupełnie takie, jak się wydają - przede wszystkim dlatego, że brakuje tu panny młodej i pana młodego; a kelnerki zatrudnione do obsługi uroczystości mają tendencję do znikania. Co się tam dzieje...? Cóż, dla nas jest całkiem jasne od samego początku, kto jest łotrem, a "Viktoria" (coś w rodzaju Angeliny Jolie Stephanie Corneliussen) i jej koleżanka "Lucy" (Alana Boden) są w to zamieszane. Wyraźnie zrobiono to przy ograniczonym budżecie, ale reżyseria jest nadal w miarę adekwatna. Historia jest dość cienka, a aktorstwo to przeważnie poziom szkoły aktorskiej, zanim zakończenie naprawdę psuje całą sprawę. Mimo to obejrzałem to z pewnym niepokojem w dość pustym kinie i wyszedłem myśląc, że upłynęło 100-odd minut dość przyjemnie. Nie jest to świetne, nie - ale również nie jest to śmieć.

Zaproszenie marnuje duży potencjał i pomysły, próbując być zbyt przebiegłe i zawodząc.

Zaproszenie zaczęło się bardzo dobrze, ale ostatecznie przekształciło się w typowy film, który mógłbym przewidzieć z daleka. Początek filmu był przyzwoity, ale w drugim akcie naprawdę myślałem, że ten film trafił w sedno. Bardzo podobała mi się trochę sadystyczna wymiana zdań między dwoma głównymi postaciami. Z jednej strony widzisz kobietę gotową oddać się myśli o miłości po raz pierwszy. Podczas gdy z drugiej strony widz wie, że ta szansa na miłość opiera się na kłamstwie. Pomimo tego faktu znalazłem chemię między dwoma głównymi postaciami niezwykle silną. Uśmiechałem się, gdy rozwijała się ich historia miłosna, choć wiedziałem, że źle się skończy. Nathalie Emmanuel i Thomas Doherty wykonują w tym filmie doskonałą pracę. Pokochałem ich chemię, a Doherty robi świetnego Jekylla i Hyde'a z nadprzyrodzonym wampirem maskującym się charyzmatycznym lordem. Bardzo zabawne było oglądanie, jak świetnie sobie radzą tutaj.