Watcher Watcher

Tempo Watchera czasami może sprawiać wrażenie chaotycznego lub arbitralnego, ale silne zakończenie to wszystko wynagradza.

Watcher to napięty film, który wspaniale buduje atmosferę i napięcie, ale ta powolna budowa jest też jego wadą. Jako fan horroru bardziej interesują mnie filmy, które dostarczają intensywne napięcie, pozostawiając widzów na krawędzi fotela. Chociaż ten film próbuje spełnić tę obietnicę, robi to w sposób niesamowicie długi i uciążliwy. Kiedy film naprawdę mnie wciągnął, przechodził do innej sceny i kompletnie niszczył jakikolwiek zarys dynamiki, którą miał. Skutkiem tego jest bardzo nierówna przyjemność z oglądania, która częściej mnie nudziła niż zainteresowała. Występ Maiki Monroe był genialny i świetnie radzi sobie z przekazywaniem samotności przez cały film. Nawet jeśli była otoczona mężem i przyjaciółmi, poczucie izolacji, które ten film i Monroe budują, jest zniewalające. Widzowie mogą naprawdę współczuć jej, tworząc wspaniałego bohatera, za którym można kibicować. Pomimo nierównego scenariusza i powolności całego filmu, zakończenie naprawdę mnie usatysfakcjonowało. Ten film to taki, który doceniam za pomysł i próbę dostarczenia, zamiast cieszyć się nim jako doświadczeniem, co dodaje dodatkową połowę gwiazdki do mojej oceny.

Watcher to mistrzowskie odwracanie oczekiwań widza. Zaczyna się jako dość standardowy film "mój sąsiad może być seryjnym mordercą", ale kończy się o wiele głębiej. To, co wyróżnia ten film, to sposób, w jaki zmusza widzów do zastanowienia się, czy podejrzenia Julii są faktycznie oparte na rzeczywistości, czy tylko błędnym interpretowaniem zbiegów okoliczności, im dłużej trwa film. Można zobaczyć zarówno jej perspektywę, jak i perspektywę ludzi, którzy jej wątpią, co jest czymś, czego bardzo rzadko widziałem dobrze wykonanego w filmie tego gatunku.