Przyznaj się, Fletch Confess, Fletch

Tu może być film, ale nie będziesz go widzieć. To jeden z tych filmów, gdzie pojawienie się HDR sprawiło, że załoga powiedziała: 'No dobrze, wyłączmy wszystkie światła i zwolnijmy zespół postprodukcji.' Innymi słowy, niemożliwe jest zobaczenie, co się dzieje. Absolutnie nie do zniesienia.

„I.M. Fletcher“ (John Hamm) przybywa do luksusowego apartamentu, który dla niego wynajął jego arystokratyczna włoska dziewczyna, aby odkryć ciało nieznanej młodej kobiety leżącej na podłodze. Wzywa policję i wkrótce staje się głównym podejrzanym lakonicznie efektywnego „Insp. Monroe’a“ (Roy Wood Jr.) i jego entuzjastycznego nowego partnera „Griza“ (Ayden Mayeri). „Fletchowi“ wydaje się, że jedynym sposobem udowodnienia swojej niewinności jest wykorzystanie swoich legendarnych dziennikarskich umiejętności śledczych, aby dotrzeć do sedna sprawy. Tymczasem jego dziewczyna w domu stara się odeprzeć chciwą macochę po porwaniu jej ojca, a okupem jest obraz Picassa, który był jednym z dziewięciu skradzionych z ich domu. Może rozwiązanie tych tajemnic tkwi w odnalezieniu obrazów? Ta ścieżka wprowadza go do dość germofobijnego maklera sztuki „Horana“ (Kyle MacLachlan) i wkrótce rusza skomplikowana gra w kotka i myszkę! W gruncie rzeczy chodzi tylko o Hamma, i przez pierwsze pół godziny udaje mu się zabawnie i dość zręcznie oddać swoją postać od innych - w tym zjawiskową „Andi“ (Lorenza Izzo); jej żywą rywalkę „Hrabina Sylwię“ (Marcia Gay Harden) i jego dość dziwaczną sąsiadkę „Eve“ (Annie Mulolo). Ta charakteryzacja szybko zaczyna jednak trochę przygasać, a późniejsze części tej komedii są dość pochodne i dobrze znane z kilkoma przedsiębiorstwami komediowymi, które zaczynają wyglądać coraz bardziej jak kilka połączonych odcinków serialu telewizyjnego. Hamm ma dobry timing w swoim wykonaniu, a jego jedna scena ze zdezorientowaną Mumolo wyróżnia się dla mnie, ale w przeciwnym razie widzieliśmy to wszystko już wcześniej. Na pewno nie jest to Agatha Christie!

Niesamowity film. Kocham estetykę.

Naprawdę podobał mi się ten film. Był zabawny i kampowy, a Hamm był świetny. Było to zabawne i nie brało siebie zbyt poważnie.