Sound of Freedom. Dźwięk wolności Sound of Freedom

Jako ktoś, kto sam był ofiarą nadużyć seksualnych w dzieciństwie i jak ktoś, kto przyznał się do sympatii dla Trumpa (który w nieskończoność chwalił ten film) i jak mały trochę fan teorii spiskowych i widząc, jak wszystkie mainstreamowe media atakują ten film i próbują go zhańbić, naprawdę, NAPRAWDĘ chciałem polubić, wesprzeć i nawet pochwalić ten film - ale po prostu nie mogę.

Film „Zvuk wolności“ jest inspirowany prawdziwą historią Tima Ballarda, założyciela Operacji Podziemna Kolej (O.U.R.). Historia opowiada o agencie Homeland Security (Caviezel), który postanawia opuścić agencję, aby uratować dzieci uwięzione w niewoli seksualnej. Film jest dobrze wykonany i otwiera oczy na zboczeńców wśród nas.

Choć czasami miałem wrażenie, że szczęście odegrało zbyt dużą rolę w tej dramie, to nadal bardzo silne opowiedzenie historii oddanego agenta Tim Ballarda (Jim Caviezel), który większość czasu spędzał pracując dla rządu USA, starając się powstrzymać działania handlarzy ludźmi. Konkretnie chodzi o tych ohydnych i nikczemnych potworów, którzy porwali i handlują młodymi dziećmi przeznaczonymi do przemysłu seksualnego i kończą jako narkomani i chorzy. Kiedy ratuje młodego chłopca z takiej sytuacji, odkrywa, że jego siostra także została porwana - a chłopiec i jego ojciec błagają Ballarda, aby spróbował ją znaleźć. Niemożliwe, myślisz - ale szczęśliwy zrząd losu wskazuje w kierunku bezprawnej okolicy kolumbijskiej dżungli, do której nawet miejscowa armia nie wchodzi. Tesnąc współpracę z mężczyzną o dość mrocznej przeszłości i teraz jego bardzo pomocnym ogólnym faktotum Vampiro (Bill Camp), wyruszają, przebrani za lekarzy, w dziczy. Czy uda mu się ją odnaleźć? Czy uda mu się ją uratować i wydostać żywą? Nie, nie ma tu zbyt dużego zagrożenia w tym wszystkim - ale ten film naprawdę wykorzystuje tę pozornie niemożliwą misję, aby rzucić światło na te obrzydliwe praktyki, które wciąż kwitną w pozornie cywilizowanych, chrześcijańskich społeczeństwach. Caviezel prezentuje się tutaj dobrze, oferując nam mieszankę przygody i akcji połączoną z bardzo rozwiniętym moralnym kompasem. Camp, podobnie, dostarcza dość charyzmatyczny wysiłek, a lokalny glina Jorge (Javier Godino) dodaje dodatkową wymiar dowodząc, że kolumbijskie władze uważały tę praktykę za równie odrażającą jak ktokolwiek inny. Nie jest brutalny ani szczególnie graficzny, po prostu pozwala naszej własnej wyobraźni połączyć dwa i dwa razem i jest naprawdę skutecznym oskarżeniem zachowania, które naprawdę wywołuje mdłości. Z kreatywnej perspektywy, fotografia - zwłaszcza w dżungli - jest pierwszorzędna i ogólnie rzecz biorąc, jest to myślący eksperyment, który wart jest dwóch godzin twojego czasu.

Wygląda na to, że gość połączył grupę postaci w wysławioną wersję samego siebie. Niestety, jego pochlebny artykuł jest nudny. Wiem, że mam być zdegustowany pedofilami, ale wszyscy są obrzydliwi. Poniżej standardowy film akcji/thriller z nadmiernie wydłużonym czasem trwania. Bardziej jak Dźwięk Nudy.