King’s Man. Pierwsza misja The King's Man

Po wielokrotnym opóźnieniu planowanego listopadowego wydania w 2019 roku scenarzysta / reżyser Matthew Vaughn wydał trzeci film z serii filmów „Kingsman“ zatytułowany „The King's Man“. Tym razem film spogląda wstecz na początki społeczeństwa dedykowanego pokojowi i rozwiązywaniu globalnych konfliktów zanim mogą się nasilić. W przed I wojną światową Europie bogaty pacyfista Orlando Oxford (Ralph Finnes) stara się wychować swojego syna Conrada (Harris Dickinson) po tragicznej utracie swojej żony kilka lat wcześniej podczas misji Czerwonego Krzyża. Gdy wybucha wojna, Conrad chce się zwerbować i walczyć, a jego ojciec potrafi mu to uniemożliwić, ponieważ chce, aby jego syn uniknął przerażających doświadczeń wojny. Jednocześnie tajna grupa spiskuje rozpoczęcie wojny i manipulację wynikiem, a jeden z agentów o imieniu Rasputin (Rhys Ifans) wyróżnia się ze względu na swoje wpływy na cara Rosji. W miarę upływu lat i rozwoju wojny, Conrad i Orlando wkrótce znajdują się w opozycji i są pociągani w przeciwnych kierunkach, co wywołuje łańcuch wydarzeń i stawia los świata na szali. Film jest czasami bardziej powściągliwy niż dwa poprzednie filmy, ale sekwencje akcji, gdy się pojawią, są rozrywkowe i łączą humor i przemoc, za które seria jest znana. Obsada jest solidna, a sposób, w jaki wykorzystano wydarzenia historyczne, ale podano alternatywny punkt widzenia, naprawdę dodaje do przyjemności z filmu. Film ma sporą dawkę humoru, ale poświęca dużo czasu na rozwój postaci i ekspozycję, co może prowadzić do długich przerw między akcją, ale angażujące historie i postacie utrzymują zainteresowanie przez cały czas. Film dobrze ustawia dalsze przygody w czasie prequela i wygląda na to, że to jest kierunek, w którym mogą podążać przyszłe filmy, co byłoby więcej niż w porządku, ponieważ film dostarczył to, czego fani oczekiwali od serii.

Ten film skończył się dość unikalnie i nie w dobry sposób. Jego unikalność wynika z faktu, że zgadzam się z oceną krytyków na tej obłędnie przebudzonej, lewicowej i bezwartościowej stronie Rotten Tomatoes, że ten film nie jest zbyt dobry. Zgadzać się z tą straszną stroną jest naprawdę rzadkie. Samodzielnie prawdopodobnie oceniłbym go wyżej, ale jako film w ramach serii Kingsman muszę powiedzieć, że byłem rozczarowany. Film ustawia zupełnie inny ton niż poprzednie filmy Kingsman. Ten film jest dość ponury. Historia, która bierze historię pierwszej wojny światowej i rewolucji rosyjskiej i przepisuje wszystko za tymi wydarzeniami, jest dość śmieszna. Historie w dwóch poprzednich filmach Kingsman nie były arcydziełami, ale ten historyczny przepis jest po prostu nieprawidłowy. Zwłaszcza gdy gra się z historycznymi wydarzeniami, które spowodowały więcej cierpienia niż prawie cokolwiek innego w nowożytnej historii. Fajność z dwóch poprzednich filmów jest praktycznie zniknięta. Nie mogę zrozumieć, czy ten film próbował być poważny czy humorystyczny, ale na obu kontach zawodzi. Opieka księcia Oxfordu nad swoim synem i jego pacyfizm podczas większości filmu były po prostu męczące. To, co ostatecznie stało się jego synowi, było dość przewidywalne, ale sposób, w jaki to zrobili, był jakby próbowali zdenerwować widzów. Niewiarygodnie frustrujące. Potem mamy Rasputina. Cała część z Rasputinem przeważnie oscylowała między głupią a obrzydliwą. Służąca/opiekunka księcia była jednak miłą częścią, chociaż aktor w tej roli nie był naprawdę zbyt dobry. Nie jestem też pewien, czy ta „sieć służb domowych” wydawała się bardzo wiarygodna. Były tam pewne wybuchy akcji, które nie były zbyt złe. Szczególnie pod koniec, gdy książę w końcu wydawał się zbierać się w sobie i porzucał ten pacyfistyczny bełkot. Wykluczam jednak większość scen z pierwszej wojny światowej z dobrej akcji. Były po prostu ponure, smutne i czasem nierealistyczne i głupie. Ogólnie ten film był tak inny niż pozostałe dwa filmy, i nie w dobry sposób, że naprawdę mi się nie podobał. Nie było naprawdę przyjemne go oglądać. Jak już wspomniałem, był ponury przez większość czasu. Ponieważ wykorzystał wydarzenia prowadzące do pierwszej wojny światowej i rewolucji rosyjskiej, było to jedno katastroficzne rozczarowanie za drugim. Jedynym pozytywnym wydarzeniem w filmie było naprawdę na końcu, gdy książę z Oxfordu założył agencję Kingsman. Czytając streszczenie, można by zyskać wrażenie, że agencja Kingsman została stworzona, i miałem nadzieję, że więcej filmu będzie poświęcone właściwemu stworzeniu, ale film to naprawdę dwie godziny długiego, często ponurego, czasem głupiego dramatu i potem jest mniej niż dwie minuty, gdy książę z Oxfordu ogłasza, że agencja jest stworzona. Nie to, czego oczekiwałem szczerze.

The King's Man to głównie nieszkodliwy film, chyba że uważasz, że być nudnym jest obraźliwe; jeśli tak, to prawdopodobnie będziesz chciał zażądać zadośćuczynienia od współautora i reżysera Matthew Vaughn. Ten film jest nadzwyczaj długi, ale jakoś nie potrafi znaleźć czasu ani miejsca na trochę logiki.

Więc nie spodziewałem się tego filmu. O wiele ciemniejszy niż poprzednie. Nadal z humorem. Naprawdę mi się podobało. Bardzo dobrze zrobiony. Dobre efekty, dobra gra aktorska, zaskakująca fabuła. Nic mnie nie irytowało, co się rzadko zdarza. Ten podoba mi się najbardziej z trylogii Kingsman.