Suma Wszystkich Strachów The Sum of All Fears

The Sum of All Fears jest wyreżyserowany przez Phila Aldena Robinsona i zaadaptowany na scenariusz przez Paula Attanasio i Daniela Pyna z powieści o tym samym tytule napisanej przez Toma Clancy'ego. W rolach głównych występują Ben Affleck, Morgan Freeman, James Cromwell, Ciaran Hinds, Liev Schreiber, Bridget Moynahan i Michael Byrne. Muzykę skomponował Jerry Goldsmith, a zdjęcia wykonał John Lindley.

Suma wszystkich naszych obaw to polityczny thriller oparty na powieści Toma Clancy'ego. Ben Affleck, Morgan Freeman i James Cromwell to tylko niektóre z gwiazd, które w nim występują. Film jest realistycznym globalnym thrillerem politycznym z odpowiednią dawką humoru. Długość filmu to 2 godziny i 4 minuty.

Jako film jest w porządku, właściwie jedno z lepszych wysiłków Affleca. Jednakże widocznie scenarzysta scenariusza przeczytał inną książkę niż ja, ponieważ „The Sum Of All Fears“, film, miał około trzech rzeczy wspólnych z książką: Nazwę, główne postacie i fakt, że dotyczył broni jądrowej. Dlaczego zmienić z Denveru na Baltimore? Relacje między Ryanem a większością pozostałych postaci są poplątane.

Dla odmiany Morgan Freeman nie gra w tym raczej przeciętnym filmie apokalipsy politycznej prezydenta USA. Faktycznie gra tu dyrektora CIA o imieniu „Cabot“, który współpracuje z analitykiem „Jackiem Ryanem“ (Ben Affleck), aby spróbować udaremnić sprytny plan odpalenia niedawno skradzionej ładunki nuklearnej w Stanach Zjednoczonych, aby mógł rozpocząć pełną wojnę z Rosją. Faszyści za tym spiskiem doskonale wiedzą, że jakakolwiek taka katastrofa wywoła nacisk na „Prezydenta Fowlara“ (James Cromwell), aby przeprowadzić kontrofensywę przeciwko nowo wybranemu rosyjskiemu „Prezydentowi Nemerovowi“ (niesamowicie drewniany Ciaran Hinds) i że wszyscy ich doradcy będą sugerować filozofię zabijaj albo będziesz zabity. Następstwa eksplozji jeszcze bardziej komplikują sprawy dla „Ryana“, gdy stara się dotrzeć do prawdy, a następnie przekazać ją władzom, zanim rozpęta się piekło. Historia tutaj działa wystarczająco dobrze, ale obsada jest wyraźnie poniżej normy. Freeman robi to, co zawsze, podobnie jak Cromwell, ale Affleck jest raczej poza swoją głębokością ze swoją bardziej znaczącą rolą. Jest trochę za lekki - bez względu na to, ile cięć i siniaków mu dają charakteryzatorzy - by zastąpić Alexa Baldwina czy nawet Harrisona Forda z tym bardziej intelektualnym charakterem. Są tu pewne przyzwoite efekty pirotechniczne i przez chwilę na końcu jest niezłe napięcie, ale trwa zbyt długo, zanim wszystko się złoży i chociaż nadal dość przerażająca ocena tego, jak destrukcyjna może być siła militarna, jest to po prostu trochę rozwlekłe i płaskie.