Nosferatu Nosferatu

W tym świecie jest diabeł i spotkałem go.

Film 'Nosferatu' mnie całkowicie nie wciągnął, ale jest w nim wystarczająco elementów, abym mógł uznać go za dobry film. Wizualnie jest wspaniały, podobnie jak elementy gotyckiej grozy. Z obsady zaimponowała mi Lily-Rose Depp, podobnie jak (choć minimalnie) Emma Corrin i zawsze miło widzieć Willemma Dafoe.

Niesamowita gra aktorska. Nikt nie przyćmił nikogo. Interpretacja Nicholasa Haulta prawdziwego strachu i utraty wiary i siły jest godna uznania. Występy Lily Rose Depp uważam za prawdziwy sport. Jestem zainspirowany. Kostiumy były wspaniałe. Eggers jest świetny w swoich wyborach.

Tom (Nicholas Hoult) jest kochającym mężem Ellen (Lily-Rose Depp), ale nie mają zbyt wiele pieniędzy. To jednak może się zmienić, ponieważ jego szef Knock (Simon McBurney) zleca mu bardzo specjalne zadanie. Musi podróżować z jego niemieckiego domu do gór Karpaty, gdzie musi ułatwić sprzedaż zrujnowanego dworu zatwardziałemu hrabiemu Orlokowi (Bill Skarsgård). Jego podróż jest pełna znaków podejrzeń i zagłady; ci, których spotyka, radzą mu, aby się obrócił - ale on idzie dalej, aż dotrze do zamku i nie zostanie przywitany przez swojego tajemniczego gospodarza. To, co myśli, że jest umową na zakończenie umowy dotyczącej domu, jest czymś zupełnie innym, gdy wkrótce jest dręczony we własnych snach. Wiele setek mil stąd jego żona również cierpi - co powoduje, że jego najlepszy przyjaciel Friedrich (Aaron Taylor-Johnson) wzywa Dr. Sieversa (Ralph Ineson), który z kolei zwraca się do naukowo wykluczonego prof. von Franza (Willem Dafoe) o odpowiedzi. Nie ma żadnych namacalnych przyczyn, a profesor szybko dochodzi do wniosku, że to zło pracuje i że kontynuujące i niewytłumaczalne zniknięcie jej męża, jego pracodawcy i niedawno pojawienie się plagi szczurów są częścią nadprzyrodzonych przyczyn jej melancholii. Może istnieć rozwiązanie, ale to wymaga aktu najwyższej ofiary z strony młodej Ellen, czy jej mąż i jego przyjaciele znajdą inny sposób? Nie jestem faktycznie fanem filmów dwuczęściowych, ale myślę, że w tym przypadku mogło to być lepsze rozwiązanie dla Roberta Eggersa. Mamy krótkie wprowadzenie historyczne o hrabiowskim i o podstawowej przyczynie wszystkich problemów Ellen, ale przez pierwszą godzinę filmu faktycznie nie rozwijamy postaci wystarczająco, ani nie siewamy dostatecznie nasion dla mistyki. Zbyt wiele polega na naszej wiedzy o historii Galeena o Nosferatu (w przeciwieństwie do historii Bram Stokera o Drakuli). Mogliśmy mieć więcej głębi w chronologii. Kiedy Orlok jest w drodze i później w mieście, gdzie jego bezlitosne zachowanie powoduje cierpienie i panikę, wydaje się, że naciskamy gaz i pędzimy ku wnioskowi, jakby kurant naprawdę miał za chwilę zakukać. Po prostu nie ma czasu, aby groza się kumulowała. Chociaż obrazy są imponująco ponure, większość aktorstwa jest niezwykle mdła. Hoult potrafi czasami wydobyć nieco przyzwoitego przerażenia, ale ATJ jest naprawdę drewniany; zbyt długo trwa, zanim Depp pokaże nam, co może przynieść tej mało eksponowanej postaci, i po prostu nie widzimy wystarczająco dużo upiora Orloka, aby zrozumieć, o co w tej historii tak naprawdę chodzi. To gotycka, ciemna, ponura historia miłosna. Historia oszustwa i zdrady i chciałem więcej. Chciałem poczuć się trochę bardziej zainwestowany w postacie: współczuć, litować się, bać, nawet. Być może w przygotowaniu jest wersja reżyserska? To świetny seans na duży ekran, ale muszę przyznać, że jestem trochę rozczarowany.