Valhalla: Mroczny wojownik Valhalla Rising

Nigdy nie udaje się podnieść ponad swój jedyny sztuczka. Nicolas Winding Refn reżyseruje, a Mads Mikkelsen gra w tym refleksyjnym ćwiczeniu w artystycznych płaszczach. Refn śmiało odkrywa dialog i fabułę, aby ujawnić obraz bogaty w pomysły, ale słaby w wykonaniu. Kiedy historia wlecze się, zatrzymując się tylko na chwilę dla jakiejś gardłowej przemocy od czasu do czasu, staje się oczywiste, że twórcy stworzyli boleśnie nudny film. Na początku wyczerpana fotografia kolorów wygląda jak mistrzowski ruch eterycznej atmosfery, ale także się zużywa i tylko pogłębia ogólne uczucie monotoni, które przenika obraz. Bardzo rozczarowująca próba od reżysera zdolnego do znacznie więcej. 3/10

„Zmierzch ponurych, szarych… erm…“ Wydany w 2009 roku i wyreżyserowany przez Nicolasa Windinga Refna, „Valhalla Rising” ma miejsce w XI wieku, gdzie jednooki niemy niewolnik (Mads Mikkelsen) uzyskuje wolność w szkockich górach i dołącza do grupy wikingów chrześcijan na wyprawie do Ziemi Świętej, aby walczyć w krucjatach, ale ekspedycja nie przebiega zgodnie z planem. Film zdecydowanie WYGLĄDA i BRZMI niesamowicie z ambientalną ścieżką dźwiękową przypominającą Agalloch, ale bez ciężkich riffów czy maniakalnego bębnienia. Jest to artystyczny film nie będący blockbusterem o tonie podobnym do „Aguirre, Gniew Boga” (1972) i „Czarna szata” (1991). „Apocalypto” (2006) to dobre nowoczesne porównanie, chociaż historia nie jest tak porywająca jak „Czarna szata” czy „Apocalypto”. Zawiera elementy „Apokalipsy teraz” (1979), ale cienka historia po prostu nie jest tak fascynująca. Niemniej jednak jest w porządku. Są pewne słabe punkty, jak na przykład wódz wikingów mówiący „To rzeka”, kiedy to było oczywiste już godzinę wcześniej, gdy mgła się po raz pierwszy rozwiała (aduh). Jestem pewien, że reżyser zasugerowałby to jako swobodę artystyczną. Innym problemem jest to, że film jest powolny i nie ma wystarczająco dużo wydarzeń, aby uzasadnić jego czas trwania. Dlatego dostajemy zbędnie rozciągnięte sceny, jak odkrycie świeżej wody (które było oczywiste od początku sekwencji). Cała scena mogła być zrobiona w trzeciej części czasu. FILM TRWA 1 godzinę i 33 minuty i został nakręcony w Szkocji. SCENARIUSZ: Refn, Roy Jacobsen i Matthew Read. OCENA: B. INTERPRETACJA ***OSTRZEŻENIE O SPOJLERACH*** (Nie kontynuuj czytania, jeśli nie obejrzałeś filmu). Milczący Jednooki jest ucieleśnieniem Odyna. Jest niezwyciężony i posiada moc widzenia przyszłości. Gardzi chrześcijańskimi wikingami, którzy wykorzystali jego wpływ na swoich ludzi. Testuje wielu w bitwie, aby sprawdzić, czy są godni, ale nie znajduje nikogo. Niemniej jednak smutnie odchodzi z ludźmi do ich nowej (świętej) ziemi, Ameryki, gdzie Skandynawowie byli trzecią najliczniejszą grupą imigrantów. Chłopiec jest rodzajem Thora, jego synem, który w pewien sposób zastąpi go w Ameryce.

Gówno! Prawdziwa strata 90 minut... i Madsa Mikkelsena! Wyraźnie próbuje to, co zobaczymy później w 2022 roku w (doskonałym) 'The Northman', chociaż po prostu nie wychodzi mi to. Cała produkcja wygląda tak tanio i niskobudżetowo (co nie było), nie zauważając (przyznanej) czystej nędzy całego wyglądu. Montaż, zwłaszcza z niepotrzebnymi przerwami w rozdziałach, jest również negatywny.