Park Jurajski III Jurassic Park III

Tak bezsensowny jak ostatni film. Przynajmniej efekty raptora były znowu na poziomie.

Darwinizm odwrócony - przetrwanie największego idioty. Osiem lat po koszmarnych wydarzeniach z Jurassic Park, znajdujemy Dr. Alana Granta szczęśliwego ze swoim losem, nic na Ziemi nie przekonałoby go, aby wrócił na jedną z "Wysp InGen." Problem w tym, że Paul i Amanda Kirby, szukając swojego zaginionego syna, dostają go na Isla Sorna, nie wiedząc nic o tym, a oczywiście, dinozaury znów rządzą ich ewoluowanym światem. Z długością około 83 minut faktycznie czujesz, że reżyser Joe Johnston (Jumanji) wiedział, że musi szybko przyjść, wykonać swoją pracę i jak najszybciej opuścić miejsce zdarzenia. JP3 wydaje się (jest) jak szybka moneta, wzorzec jest prosty, wrzuć na wyspę irytujące postacie i zobacz, czy przeżyją, gdy dinozaury będą ich pożerać. Że twórcy zdołali przekonać Sama Neila i Williama H. Macy'ego do udziału w tak sztywnym scenariuszu, jest naprawdę niesamowite. Być może tak samo jak postać Neila jest oszukana w filmie, tak będzie w rzeczywistości... Niemniej jednak nie jest to żadna abominacja według żadnej wyobraźni. Johnston, zdając sobie sprawę, że publiczność chce akcji z dinozaurami, nie zwleka z puszczeniem stworzeń na naszą różnorodną grupę. Co pomimo dziecięcego charakteru dzieła (myśl raczej o filmie prześladowczym pełnym przygód niż o potworach), jest dość fajne i przyjemne. Możesz mieć nadzieję, że irytująca Téa Leoni zostanie zjedzona, i możesz śmiać się z niektórych scen Alessandra Nivoli, gdy nie powinieneś (czy to nawiązanie do Supermana?), ale przynajmniej jest na tyle zabawne, żeby zniwelować złe punkty. Dzięki głównie stworzeniom i względnie krótkiemu czasowi trwania. 5/10

Rozumiem, dlaczego niektórzy widzowie uważają Park Jurajski III za wystarczająco zabawny. Ja po prostu nie mogę tego znieść, przepraszam. Wydaje się bardziej parodią niż poważną próbą stworzenia dobrego sequelu. Napięcie i poczucie zdumienia całkowicie zniknęły. Nawet połączenie CGI i animatroniki wygląda okropnie.

Tę recenzję można nazwać Jurassic Park Lite. Wszystko w niej jest zredukowane. Ma znacznie krótszy czas trwania i fabuła skupia się na kilku osobach szukających dziecka w dziko dzikim zoo. Spowodowali powrót Sama Neila do obsady, a w mniejszym stopniu również Laurę Dern, ale film wydaje się odczuwać brak postaci Iana, którego gra Jeff Goldblum. Scenariusz zdaje się uznać tę lukę, gdy Alan Grant cytuje i rozwija teorie Iana. Myślę, że talenty Williama H. Macy'ego mogły zostać nieco zmarnowane w jego roli.