Solomon Kane: Pogromca zła Solomon Kane

W 17 wieku w Anglii bezwzględny wojownik stara się odnaleźć swoją drogę. Nie ma powodu, ale po długim czasie zobaczyłem to. Jestem pod wrażeniem produkcji filmu, ale ostatecznie był to dla mnie przeciętny film. James Purefoy był dobry, ale historia wymagała bardzo solidnego aktora, aby zagrał Salomona. To zepsuło mi oglądanie, ale poza tym większość filmu mi się podobała. Ponieważ ton i tempo były doskonałe, ale to była przewidywalna historia. Dziki wojownik prowadzi swoich ludzi gdzieś w Północnej Afryce, gdy czuje, że prawie ich pokonał, uświadamia sobie, że jego dusza jest przeklęta. Ucieka stamtąd, zostawia całe swoje życie za sobą i szuka spokojnej przyszłości. Urodził się, by być wojownikiem, dlatego opuścił swoje własne królestwo. Tak więc w swojej drugiej szansie na odnalezienie swojej drogi, musi osiągnąć niemożliwe, aby pokonać swojego przeciwnika. Pełen ciemnej i wilgotnej atmosfery naprawdę nadaje temu potrzebny średniowieczny wygląd. Lokalizacje zostały dobrze wykorzystane, a także kostiumy, więc jeśli lubisz filmy osadzone w tej epoce, zwłaszcza akcję, możesz się nimi cieszyć. Ale jeśli mnie zapytasz, powiedziałbym, że to tylko film do obejrzenia raz. Rozrywka jest zapewniona, ale z jakiegoś powodu film nie wygląda kompletnie. Dlatego polecam go wybranym widzom.

Solomon Kane został wyreżyserowany przez Michaela J. Bassetta, a Bassett adaptuje postać Kanea z postaci magazynowej stworzonej przez Roberta E. Howarda. W rolach głównych występują James Purefoy, Rachael Hurd-Wood, Pete Postlethwaite i Anthony Wilks. Muzykę skomponował Klaus Badelt, a zdjęcia wykonał Dan Laustsen. Jest wczesny XVII wiek, a angielski najemnik Solomon Kane (Purefoy) zostaje poinformowany przez Diabelskiego Żniwiarza, że jego złe drogi skazały jego duszę na wieczność. Nie chcąc spędzać wieczności z diabłem i wszystkimi jego piekielnymi narzędziami tortur, Kane ucieka, wyrzeka się przemocy i konwertuje na purytanizm - aż do momentu, gdy złe wydarzenia w jego życiu zmuszają go na brutalną drogę do zbawienia. Kane został stworzony przez pisarza pulpowego Roberta E. Howarda, który kilka lat później stworzył także Conana Barbarzyńcę, więc można śmiało powiedzieć, że miecze i magia były wtedy na jego umyśle w latach 20 i 30 XX wieku. Kane jest naszym antybohaterem, prawdziwym twardzielem, który ostatecznie decyduje się walczyć ze złem samotnie. W rękach Purefoye i jego reżysera, Kane jest uosobieniem złości, cały film podaje garściami zadumy i tematów ciemności jak religia i mroczne sztuki. Akcja jest dobrze zchoreografowana, pełno krwi i odciętych głów, towarzyszy temu zwroty i chybienia. Obrazy są potężne - takie jak cmentarzyska i legowiska żniwiarza, podczas gdy Bassett mocno wierzy w to, że jego obsada jest namaczana w błocie i łachmanach, wszystko dla realistycznej zapłaty.

Jeśli potrafimy zapomnieć o błędach w rekonstrukcji historycznej i oczywistej przewidywalności scenariusza, to dobry film na leniwy wieczór.