Park Jurajski Jurassic Park

Jeśli jakoś ominęliście ten film i jeszcze go nie widzieliście, obejrzyjcie go natychmiast. Jako młody chłopiec w wieku 9 lat w drodze do kina w ogóle nie byłem przygotowany na to, co miałem zobaczyć na ekranie, jeden z definiujących filmów mojego dzieciństwa i nowoczesnej epoki. Z efektami specjalnymi, które po prostu zmiotły wszelkie wcześniejsze filmy o dinozaurach, wciągającą historią i od czasu do czasu zabawnym momentem, jak na przykład ręka pana Arnolda, ten wieczór naprawdę uczynił coś, czego będę pamiętał na zawsze. Był tak udany, że doprowadził do powstania 3 kontynuacji, druga była przyjemna, trzecia już mniej. Najnowsze z Chrisem Prattem, to zostawiam dla was, ale warto obejrzeć, zwłaszcza jeśli chcecie zmyć smak trzeciej części z ust. Dało mi to koszmary na tygodnie, naprawdę wspaniałe koszmary.

Uwielbiam to. Obecnie wychodzą filmy z potrójnym budżetem (nawet _Jurassic_ filmy), gdzie efekty po prostu nie mogą dorównać _Parkowi Jurajskiemu_. Gdyby to była **jedyna** rzecz, dla której warto by polecić ten film wszystkim, byłoby to dla mnie wystarczające, ale nie ma co się mylić, _Park Jurajski_ jest **wspaniały** także bez nich (ale dzięki Bogu, że są).

Życie znajduje sposób... abyśmy mogli cieszyć się dinozaurami w kinach. Bogaty milioner John Hammond (Richard Attenborough) szykuje się otworzyć park rozrywki z dinozaurami. Zaprasza kilku ekspertów, aby zadowolić swoich inwestorów. Podczas wizyty zapoznawczej zdarza się strasznie źle. Chociaż 'Park Jurajski' jest zbyt prosty, by być doskonałym filmem, jest kinem pełnometrażowym w swojej najlepszej formie. Spielberg chwyta cię za gardło od samego początku i od razu wiesz, że czeka cię ekscytująca jazda. Fabuła jest prosta, ale skuteczna. Autor Michael Crichton zrobił wszystko, co w jego mocy, aby część z klonowaniem dinozaurów była wiarygodna. Gdy masz gigantyczne mięsożerne stworzenia w swoim parku rozrywki, nie jest trudno wymyślić coś, co sprawi, że rzeczy pójdą na opak tak szybko, że nie zdążysz powiedzieć T-rex. Film działa, ponieważ nie bierze się zbyt poważnie. Postacie są w pewnym stopniu niedorozwinięte, ale ich głównym celem jest służenie jako przysmaki dla dinozaurów. Postać Iana Malcolma (Jeff Goldblum) jest mało przydatna, ale zabawna. Zrzędliwy Dr. Grant (Sam Neill) jest idealnym przeciwieństwem. Nie możesz nie kibicować tym postaciom. To, co wyróżnia film, to przełomowe efekty specjalne. Nawet dzisiaj jest zadziwiające, co udało się osiągnąć ILM i ekipie Stana Winstona. Chociaż podejście jak w 'Jaws' może być lepsze (Uwielbiam ujęcie nogi T-rexa w błocie), dinozaury wyglądają tak realistycznie. To, co 'Park Jurajski' ma wspólnego z 'Jaws', to ścieżka dźwiękowa Johna Williamsa. Choć nie tak ponura i ikoniczna jak w 'Jaws', Williams postawił tym razem na podziw. Być może nie jest uważana za jego najbardziej znaną pracę, ale jest niesamowita. Gdy eksperci podróżują na wyspę, ścieżka dźwiękowa Williamsa naprawdę daje wam poczucie zdumienia. Scena, w której odwiedzający po raz pierwszy zobaczą dinozaury, to magia kina. Po ponownym wydaniu z okazji 25 rocznicy możemy śmiało powiedzieć, że rzadko mieliśmy tak dużo frajdy w kinie jak podczas oglądania 'Parku Jurajskiego'.

To jest mój ideał idealnego filmu. Muzyka jest niesamowita, postacie są dobrze rozwinięte, a aktorzy dają fantastyczne występy. Akcja nie zaczyna się aż do połowy filmu, co pozwala nam się przywiązać do postaci i zwiększa napięcie. Druga połowa filmu jest pełna napięcia i ciągłych zwrotów akcji.

Jurassic Park (1993) niewątpliwie należy do filmów, które wciąż dobrze się sprawdzają po latach. Od niezapomnianej ścieżki dźwiękowej po imponującą animatronikę, nie zapominając o ikonicznych postaciach, Steven Spielberg jest naprawdę wspaniałym filmowcem. Film nadal jest równie napięty jak kiedyś.

To jest jeden z relatywnie niewielu filmów, które oglądałem więcej niż dwa razy, więc oczywiście mi się podoba. Moje ostatnie obejrzenie nastąpiło, gdy natknąłem się na zremasterowaną wersję i postanowiłem obejrzeć ją ponownie po wielu latach.

Niezrównana opowieść łączy nostalgiczne wspomnienia i terror, dając jedno z najbardziej niezwykłych przygód na ekranie.

Klasyczny film Park Jurajski. To jest park rozrywki, gdzie dinozaury w końcu uciekają. Gdy raz spróbują ludzkiego mięsa, nie mogą się od niego oderwać.

Znakomity film o zespole archeologów wysłanych, aby ocenił park rozrywki z różnicą. Ma on momenty pełne napięcia i niektóre naprawdę przełomowe efekty specjalne. Aktorstwo to jednak zupełnie inna sprawa. Sam Neill i Laura Dern, a także naprawdę irytujące dzieci, zasługują na to, aby zostać zjedzone (najlepiej jak najszybciej w trakcie filmu) a akcent Richarda Attenborougha - no tylko Bóg wie, skąd to ma pochodzić. Bob Peck i Jeff Goldblum trzymają swoją stronę umowy znacznie lepiej, a dinozaury są po prostu wspaniałe. John Williams robi swoje z muzyką, również - wszystko przyczynia się do czegoś, co musicie zobaczyć.

Jurassic Park (1993) to jedno z tych rzadkich filmów, które doskonale łączą historię, spektakl i emocje. Wyreżyserowany przez Stevena Spielberga, jest prawdziwym kamieniem milowym w historii kina i szczerze trudno znaleźć coś, co by na nim nie imponowało. Już od otwierających momentów napięcie i zdumienie wciągają was, tworząc scenę dla ekscytującej przygody, która nie odpuszcza. Tempo jest doskonałe, balansując momenty zachwytu z wybuchami intensywności serca. Każda scena wydaje się starannie wykonana, pokazując mistrzowską zdolność Spielberga, aby nawet ciche momenty miały znaczenie.