Jeździec bez głowy Sleepy Hollow

Rozwiążmy to od razu. Nie sądzę, że Johnny Depp był właściwą osobą do odegrania roli Ichaboda Crane'a. Może jestem zbyt zniekształcony przez jego występ w Piratach z Karaibów, ale po prostu nie sądzę, że był odpowiedni do tej roli. Dla mnie to po prostu nie zadziałało. Jest zbyt dziwaczny i gestykuluje zbyt wiele, żeby być brany poważnie jako naukowiec zajmujący się zbrodniami.

Ichabod Crane, teraz jesteś poddany próbie.

Porządny film, może obejrzę go ponownie i mogę go polecić.

Świetny straszny film na jesień! "Sleepy Hollow" to stylowy film z 1999 roku w reżyserii Tima Burtona, inspirowany klasyczną opowieścią Washingtona Irvinga o Ichabodzie Crane i Bezgłowym Jeźdźcu. Główne role grają Johnny Depp i Christopher Walken. Akcja filmu rozgrywa się w 1799 roku i opowiada o Crane, detektywie z Nowego Jorku, który przyjeżdża do niderlandzkiej wioski Sleepy Hollow, by zbadać serię makabrycznych morderstw, w których ofiary są obcinane. Burton ma talent do wizualizacji, a Depp w roli Ichaboda Crane'a to bardzo ludzka postać. Atmosfera jesieni jest straszna, a Bezgłowy Jeździec jest naprawdę przerażający. Obsada jest znakomita, a fani Hammera z pewnością docenią "Sleepy Hollow". Film jest pełen akcji i napięcia i zdecydowanie warto go obejrzeć.

To jest prawdopodobnie moja ulubiona rola Johnny'ego Deppa. Na podstawie wspaniałego, straszliwego opowiadania Irvinga Washingtona jest naukowo myślący konstabl „Ichabod Crane”, wysłany przez innego regularnego aktora Tima Burtona, Christophera Lee, aby zbadać tajemnicze morderstwo w wymienionym ospałym holenderskim osiedlu. Kiedy przybywa, odkrywa, że morderstwa przypisywane są poważnie przesądnej ludności „Bezgłowemu Jeźdźcowi”, który powrócił z piekła, by pomścić tych, którzy go zdradzili, gdy Stany Zjednoczone walczyły o swoją niepodległość. Wkrótce okazuje się, że wśród Van Tasseli - Michaelem Gambonem, znakomitą Mirandą Richardson i Christiną Ricci oraz ich brudnymi, przerażającymi sąsiadami zdolnie odgrywanymi kilkoma świetnymi występami od Richarda Griffithsa, Iana McDiarmida, a zwłaszcza, chociaż krótko, od Michaela Gougha. Historia jest sprytnie warstwowa i szybko się rozwija, dobrze splata wątki i prowadzi nas ścieżką zazdrości, zdrady, czarów i chciwości w otoczeniu - straszny, zamglony las stanowiący doskonałe tło dla tej produkcji, która jest nastrojowa i czasami naprawdę przerażająca. Naprawdę to lubiłem - i nadal warto oglądać nawet po 20 latach....