Wolny strzelec Nightcrawler

Przetrwanie najbardziej szalonego szaleńca

'Nightcrawler' to neo noir thriller z bardzo wzruszającym (i szczupłym) Jakem Gyllenhaalem, który inteligentnie satyryzuje media i ich obsesję na punkcie horroru i przemocy. Plakat filmu jest bardzo trafnym wyborem, ponieważ bardzo przypomina 'Drive' Nicolasa Windinga Refna pod względem tematów i nawet ścieżki dźwiękowej. Film jest także bardzo podobny do 'Taksówkarza' Martina Scorsese i 'Seven' Davida Finchera, ponieważ kinematografia jest bardzo ponura i ciemna. Historia jest przerażająco wciągająca, gdy widzowie obserwują wzlot Lou Blooma jako amatorskiego dziennikarza, który wydaje się robić wszystko, aby uzyskać najlepsze ujęcia okropnych miejsc zbrodni. Jeszcze bardziej szokujące są kanały informacyjne, które kupują jego pracę twierdząc „jeśli to krwawi, to prowadzi!“. Jake Gyllenhaal jest genialny w głównej roli, wydaje się przerażający, ale jednocześnie silny i bystry. ★★★★

Uważam, że to naprawdę niesamowite, że Jake Gyllenhaal nie wygrał, ani nie został nawet nominowany do Oscara za swoje oszałamiające wystąpienie jako Louis Bloom. Zastanawiam się, jak bardzo nominacje i zwycięstwa zależą od polityki wewnętrznej, a nie od zasług. Albo ile nominacji i nagród Oscara to 'dary' w sensie, że albo aktor ma katalog wspaniałych występów i nigdy nie wygrał (przychodzi mi na myśl Henry Fonda za 'Na złotym stawie'), albo wysiłek włożony w rolę w jakiś sposób czyni ją nagrodzonym Oscarem (Leo DiCaprio w 'Zwierzęciu'). Gyllenhaal staje się swoją postacią; dziki, jednomyślny, cel uświęca środki 'dno łańcucha pokarmowego', zwracający się do najgorszych w ludzkości - do naszej pozornej wbudowanej potrzeby patrzenia na cierpienie innych. Nie widzi w ogóle nic złego w tym, co robi, ani w jaki sposób to robi. Łatwo jest najbardziej wiarygodnym socjopatą, jakiego widziałem w filmie. Występ, który jest naznaczony wieloma znaczącymi momentami, być może najbardziej zaskakujący nie jest sekwencją akcji, ale cichym momentem (przed burzą), gdzie mówi pracownikowi: 'Może mój problem nie polega na tym, że nie rozumiem ludzi, ale na tym, że ich nie lubię.' Jak jego praca została zignorowana w kategorii Oscara, przekracza to to, co dobre aktorstwo wymaga, i z pewnością musi wpisywać się w mechanizmy polityki kuluarowej Hollywood. Według IMDb został nominowany do wybitnego aktorstwa przez niemal każdą inną nagrodę w branży rozrywkowej oprócz Akademii. Być może jego Lou Bloom był zbyt dobry i patrzenie na tę pracę, dla Hollywood, było jak patrzenie w najciemniejszą ciemność; zrozumienie odbicia, które zobaczyli w nim, było odzwierciedleniem siebie.

To jest moja praca, to jest to, co robię, chciałbym myśleć, że jeśli widzisz mnie, to jest najgorszy dzień w twoim życiu. Całkiem udany debiut reżysera i scenarzysty Dana Gilroya, Nocek gwiazd Jake'a Gyllenhaala jako Louisa Blooma, małego złodzieja z Los Angeles, który desperacko szuka pracy. Natknąwszy się na wypadek, wprowadza się do świata filmowania wiadomości wideo, otwierając oczy na pieniądze, które można zarobić na prawdziwym przestępstwie. Wbijając się na scenę, nie trwa długo, zanim Louis zatrze linię między prawami a złem zawodu.

To moja praca, to jest to, co robię, chciałbym myśleć, że jeśli mnie widzisz, masz najgorszy dzień swojego życia. Całkiem debiutancki film reżysera i scenarzysty Dana Gilroya, Nightcrawler gwiazdy Jake Gyllenhall jako Louis Bloom, złodziej na niskim poziomie z Los Angeles, który desperacko potrzebuje pracy. Potykając się na wypadek jest wprowadzony do świata filmowania wiadomości wideo, otwierając oczy na pieniądze, które można zarobić z prawdziwego życia przestępstwa. Wprowadzając się na scenę, nie trwa długo, zanim Louis zaciera granicę między prawami a błędami zawodu. Tu mamy oczy otwarte na świat nocnych robaczków (prawdziwi ludzie), i jest to mętny. Gilroy cieszy się wielogatunkowym łączeniem, łącząc kawałki konwencji horroru z thrillera z satyrycznymi strzałami kierowanymi do mediów telewizyjnych opartych na telewizji. Bloom to przerażająca postać, socjopata, który łatwo manewruje w tym podejrzanym świecie, a Gyllenhaal doskonale go ożywia. Wychudzony (Gyllenhaal stracił dużo wagi na tę rolę) z pustymi oczami i wypuszczając monologi menedżerskie, które nauczył się z internetu, Bloom widzi ludzkie nieszczęście tylko jako sposób na zarabianie pieniędzy. Nie że redaktor stacji telewizyjnej Nina Romina (Renee Russo) jest o wiele lepszą osobą, a związek między nimi jest kłopotliwy, a równocześnie dynamiczny dzięki doskonałemu scenariuszowi. Wygląd obrazu musiał być atmosferycznie stiasny do tematów, nad którymi pracuje, a na szczęście tak jest. Przeważnie ustawił się w nocy, to cała ciemność i cienie, które z kolei są wymieszane z neonowo oświetlonymi krajobrazami miejskimi i przygaszonymi lampami. Bloom jest tu jak w domu, otoczenie pasuje do jego skłonności, znalazł swoje powołanie po stronie Miasta Aniołów, które ma fascynującą wiarygodność wypadków samochodowych. Kluczem do tego wszystkiego jest to, że Gilroy i Gyllenhaal nas widzowie zaciągają do punktu, w którym nie możemy oderwać wzroku, nawet gdy Bloom staje się gorszy, moralnie zbankrutowany, jesteśmy tu z nim patrząc przez jego kamery. Związek między Bloomem a jego jedynym pracownikiem, Rickiem (Riz Ahmed) jest nieco niedożywiony, ale to niewielkie zastrzeżenie. Dla jest to ostry kawałek filmowania, ponury oczywiście, ale stylowy, z tym to również ekscytujące i pysznie kłopotliwe w pakiecie. 9/10

Film _Nightcrawler_ ukazuje ciemny i sadystyczny wzrost podziemnego niezależnego producenta wideo, co pozostawiło mnie na krawędzi siedzenia w niezrozumieniu przez cały film. Początek filmu przedstawia Lou Blooma, mężczyznę na dnie podczas kryzysu ekonomicznego, który stara się znaleźć swoją drogę w świecie. Cały pierwszy akt naprawdę buduje jego poczucie bezradności i pragnienie wydostania się z trudności finansowych. To pragnienie jest rozwijane przez całą historię, ponieważ wraz z każdym krokiem moralność Blooma i granice społeczne oddalają się coraz bardziej od norm. Cała tematyka opowieści naprawdę rezonuje z codziennym Amerykaninem, gdy jesteś pouczony, aby pracować ciężko i wyznaczyć sobie ścieżkę, bez względu na koszty dla tych wokół ciebie. Dan Gilroy wykonał znakomitą pracę z reżyserią i scenariuszem całego filmu. Zatrważający charakter dialogu i motywacji postaci jest niesamowicie upiorny i jest to wskazówka na dzisiejsze społeczeństwo. Każda scena wydaje się realistyczna, jakby to była opowieść o prawdziwych wydarzeniach. Wierzyłem w każdą sekundę Lou Blooma jako postaci, a jest to w dużej mierze zasługa najlepszego występu Jake'a Gyllenhalla do dziś. Gyllenhall zrobił niesamowitą robotę, kreując tę postać wyobcowanego. Jako samotnik, spędza większość czasu ucząc się w internecie i z tego powodu naprawdę nie rozumie niuansów codziennego życia. Jest to zrobione niezwykle dobrze, ponieważ każda linia dostarczana przez Gyllenhalla jest tak ostra i niezgrabna, ale źródło słów jest niesamowicie potężne. Zmysł emocji wyświetlany przez głównego bohatera jest fantastyczny, przechodzi od niesamowicie smutnego do szybkiego przeistoczenia się w spokojnego i do siebie zebranego biznesmena. Demonstruje to skrajną pasję Blooma do tej pracy, gdy jego emocje oślepiają go nie tylko dla jego mowy, ale stopniowo także dla moralności. Każdy aspekt występu Gyllenhalla był niesamowicie wizualny i zasługiwał na Oscara. Wiele mówiłem o głównej postaci, ale cała obsada była wspaniała. Rene Russo i Riz Ahmed wykonali doskonałą pracę w swoich rolach. Byli w stanie odzwierciedlić reakcje widzów na wypaczoną naturę, jaką jest Lou Bloom, ten aspekt naprawdę rezonował ze mną. Ogólnie rzecz biorąc, _Nightcrawler_ był jednym z najlepszych filmów, jakie widziałem od dłuższego czasu. Udało mu się mnie wciągnąć w świat i całkowicie zaangażować się w historię, którą próbował przekazać Gilroy. Film kończy się z hukiem i pozostawił mnie z myślami o nim godzinami po obejrzeniu.