Elektroniczny morderca The Terminator

Nie mogę. Nikt nie wraca do domu. Nikt inny nie przechodzi. To tylko on - i ja. To zabawne naprawdę, pisanie recenzji Terminatora w dzisiejszych czasach wydaje się trochę bezcelowe, mam na myśli, że każdy, kto chciał go zobaczyć, już to zrobił. W rzeczywistości efekty są trochę zardzewiałe teraz, ale to nie ma znaczenia, były niesamowite w 1984 roku. To jest świetna historia pełna energicznej akcji, doskonałych charakteryzacji i atmosfery tech-noir. Jego miejsce w panteonie filmów science fiction jest zapewnione, jego wpływ na gatunek niezaprzeczalny, podczas gdy główni członkowie obsady cementowali swoje miejsce w świątyni sławy sci-fi. Naprawdę nie trzeba więcej mówić, Terminator to kinetyczna, żywa komiksowa produkcja filmowa, eleganckie tworzenie filmu, z precyzyjnym tempem i historią, która jest genialnie złożona i całkowicie przekonująca. 9/10

Napisanie recenzji do tak starego filmu wydaje się być bezcelowe, jednak ponieważ jest to jeden z moich ulubionych filmów, postanowiłem ją napisać. Moim zdaniem Terminator to piękna, a zarazem tragiczna historia miłosna osadzona w tle przyszłości i przeszłości. Żołnierz z przyszłości zostaje wysłany do lat 80., aby ocalić matkę przywódcy oporu (Johna Connora) przed zaawansowaną technologicznie zabójczą machiną. Wszyscy to wiemy. To, co kochałem, to fakt, że ten żołnierz, Kyle Reese, zgłasza się na tę misję samobójczą dobrowolnie. Zgłasza się z jednego powodu, ponieważ zakochał się w tej kobiecie, Sarah Connor. Choć dzieliły ich dziesięciolecia czasu i Dzień Sądu, jej syn opowiada mu te historie o swojej matce Sarah i daje mu jedno zdjęcie, celowo zmuszając Reese'a do zakochania się w swojej matce, a to jest powód, dla którego podróżuje w czasie i wykonuje niemal niemożliwe zadanie. Ocalić i chronić Sarah Connor, aby ocalić ludzki gatunek w przyszłości i zabić super złego T-800 z niską technologią i niechętną Damsel.

Więc wiem, że mówienie tego stawia mnie w mniejszości, ale pierwszy film Terminator jest właściwie moim ulubionym z serii. To nie jest krytyka drugiego filmu, Judgment Day jest niesamowity. Ale bardzo podoba mi się bardziej ponury, ciemny, sci-fi horrorowy nastrój oryginału (jest to jednak krytyka każdego filmu w serii, który pojawił się po T2). Schwarzenegger jako tytułowy Terminator to trafione obsadzenie. Po pierwsze, wszelkie ograniczenia, jakie miał w zdolności aktorskiej w latach 80., są zepchnięte na bok przez fakt, że gra zimny, nieczuły automat. I potraficie sobie wyobrazić, że ktoś, kto wygląda tak, idzie za wami? Zapomnijcie o tym, że ma arsenał w kieszeni, zapomnijcie o tym, że ma niemal niepowstrzymany metalowy egzoszkielet, Arnie jest już maszyną! Być ściganym przez tego człowieka byłoby przerażające, a tę grozę czujecie w wykonaniu głównych postaci. Terminator to jeden z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek widziałem, a widziałem wiele.

Dobry film, może obejrzę go ponownie i mogę go polecić.