Star Trek: Nemesis Star Trek: Nemesis

Dobry film, mogę go obejrzeć ponownie i polecam (przynajmniej dla oddanych fanów "Star Treka"). Mam wrażenie, że po prostu lubię "Star Trek" TNG wystarczająco, że mamy filmy. Myślałem, że to było dobre, ale całkowicie rozumiem, jeśli innym osobom się to nie podobało. Chociaż sedno koncepcji jest trochę dziwne, spojrzenie na Imperium Romulanów i jego system kastowy jest dość interesujące samo w sobie. Rodzi to jednak wiele pytań, na przykład dlaczego „nie do dotknięcia” kasta otrzymała wystarczająco zasobów, aby stworzyć tak imponujący okręt wojenny. Dostajemy kolejne spojrzenie na znaczenie postaci Danych, zwłaszcza że nie jest to łatwe stworzenie i nie może być po prostu skopiowany. Nie jest to najlepszy film, ale jest zabawne zobaczyć więcej z "Star Treka" TNG.

Solidny film Star Trek

Tym razem na srebrnym ekranie pojawia się „Next Generation”, co uważam za znośny film przygodowy. Nawet dla filmu „Star Trek” zaczyna się nieprawdopodobnie, gdy „Riker” i „Troi” wychodzą za mąż i tańczą swój pierwszy taniec - ale nie było „Lady in Red” ani „I Will Always Love You”... nawet Tammy Wynette śpiewającej „DIVORCE”... Wyraźnie ten film będzie pozbawiony realizmu. Wkrótce potem „Kapitan Picard” i załoga udają się na „Romulus” na szczyt, tylko po to, by odkryć, że Alan Dale i cały senat zostali zamordowani, a Pretor „Shinzon” (Tom Hardy) jest dowódcą bardzo dobrze uzbrojonego okrętu wojennego. Dwaj mężczyźni się spotykają i jest jasne, że pierwszy ma megalomańskie tendencje, które obejmują osobisty związek z naszym odważnym kapitanem. Fabuła nie jest zbyt ciekawa, wątek - jak zawsze w tej części ST - nie mógł mieć tylko prostego tematu akcji - fazy i torpedy fotonowe są gotowe. Nie, musieliśmy mieć pewne nudne rodzinne wątki poboczne, a zawsze irytujący „Data” (Brent Spiner) znajduje brata (wyobraźcie sobie „C3PO” na Mieście Chmur nad „Bespinem”). Zaufanie słabnie, nastroje się zaostrzają, a ostatnie dwadzieścia minut jest naprawdę na lepszym końcu filmów ST - mnóstwo efektów specjalnych i przesadnej gry aktorskiej. Hardy sprawdza się jako czarny charakter (miał tylko 25 lat), a reszta uznanej obsady pojawia się i wykonuje swoje ruchy jak zwykle. Korzysta z mniejszej moralizacji i większej akcji, jest całkiem oglądany - choć całkowicie zapomniany później.