Corinne Marchand

Blondynka Corrine Marchand rozpoczęła swoją karierę jako wokalistka, śpiewając w nocnych klubach, operetkach i rewach. Ponadto była także sukcesywnym modelem fotograficznym, który ostatecznie zadebiutował na ekranie jako tancerka orientalna w filmie Cadet Rousselle (1954). Po kilku latach grania drugoplanowych ról, trafiła na szczyt jako smutna, refleksyjna tytułowa bohaterka Agnès Vardy Cléo od 5 do 7 (1962). W roli pięknej, próżnej i przesądnej paryskiej piosenkarki popowej Cléo Victoire, która stawia czoło swojej śmiertelności, Marchand była idealnym obsadzeniem i dała występ, który nadal jest uważany za ikoniczny w kinie francuskiej Nowej Fali lat sześćdziesiątych. 'Cleo' została dodatkowo wzmocniona czarującym wykonaniem piosenek Michela Legranda 'Sans Toi', 'La Joyeuse' i 'La Menteuse'. Aktorka nigdy nie miała kolejnej roli, która dorównałaby tej, pomimo znaczących ról w kilku międzynarodowych i francuskich produkcjach, takich jak Nunca pasa nada (1963), Godzina prawdy (1965), Les Sultans (1966), włoskim westernie Człowiek z nikąd (1966), ponurym thrillerze z Charlesem Bronsonem Jeździec w deszczu (1970) i burzliwej gangsterskiej dramie kryminalnej Borsalino (1970). Poza swoją pracą jako aktorka, Marchand rozwijała dochodowy poboczny projekt jako pszczelarz po ukończeniu Szkoły Pszczelarstwa w Charenton.