Dickie Jones

Dickie Jones (25 lutego 1927 - 7 lipca 2014) był amerykańskim aktorem, który odnosił pewien sukces jako dziecko i młody dorosły, szczególnie w B-Westernach i telewizji. Syn redaktora gazety z Teksasu, Jones był utalentowanym jeźdźcem od najmłodszych lat, reklamowany w wieku czterech lat jako Najmłodszy Kaskader i Przeplatacz Lasso na świecie. W wieku sześciu lat został zatrudniony do wykonywania sztuczek jeździeckich i z lasso w rodeo należącym do gwiazdy westernu Hoota Gibsona. Gibson przekonał młodego Jonesa i jego rodziców, że jest dla niego miejsce w Hollywood, i chłopiec wraz z matką ruszyli na zachód. Gibson załatwił kilka małych ról dla chłopca, którego dobry wygląd, energia i przyjemny głos szybko zapewniły mu więcej i większych ról, zarówno w niskobudżetowych westernach, jak i w bardziej znaczących produkcjach. W 1940 roku zagrał jedną z jego najbardziej znaczących (choć niewidzialnych) ról, jako głos Pinokia (1940) w animowanym filmie Walta Disneya o tej samej nazwie. Jones uczęszczał do Hollywood High School i w wieku 15 lat przejął rolę Henry'ego Aldricha w popularnym radiowym programie „Rodzina Aldrichów”. Nauczył się stolarstwa i zwiększył swoje dochody pracą w tej dziedzinie. Służył w armii na Alasce podczas ostatnich miesięcy II wojny światowej. Gene Autry, który przed wojną obsadził Jonesa w kilku westernach, ponownie zatrudnił go do pracy w filmach i zwłaszcza w telewizji, w programach produkowanych przez firmę Autry'ego. Teraz występujący jako Dick Jones, przystojny młody człowiek zagrał Dicka Westa, partnera zachodniego bohatera znanego jako The Range Rider (1951) w serialu telewizyjnym, który miał 76 odcinków w 1951 roku (i przez dziesięciolecia w syndykacji). Autry dał Jonesowi jego własny serial, Buffalo Bill, Jr. (1955), który miał 40 odcinków. Jones kontynuował pracę w filmach przez całe lata 50., po czym przeszedł na emeryturę i wszedł w świat biznesu.