Inger Stevens

Inger Stevens (urodzona jako Ingrid Stensland; 18 października 1934 - 30 kwietnia 1970) była szwedzko-amerykańską aktorką filmową, telewizyjną i teatralną. Stevens urodziła się w Sztokholmie w Szwecji jako najstarsze dziecko Per Gustafa i Lisbet Stensland. Gdy miała sześć lat, jej matka opuściła rodzinę (zabierając ze sobą najmłodszego syna Petera). Wkrótce potem ojciec Stevens przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, pozostawiając Inger i jejego brata Olę pod opieką rodziny pokojówki, a później u ciotki na wyspie Lidingö w pobliżu Sztokholmu. W 1944 roku ona i jej brat przenieśli się do Stanów Zjednoczonych i zamieszkali z ojcem i jego nową żoną w Nowym Jorku. W wieku 13 lat Stevens przeniosła się z rodziną do Manhattanu w stanie Kansas, gdzie ojciec uczył na Kansas State University. Stevens uczęszczała do Manhattan High School. W wieku 16 lat uciekła z domu do Kansas City i pracowała w burleskach. W wieku 18 lat opuściła Kansas City, aby wrócić do Nowego Jorku, gdzie pracowała jako tancerka w chórze i w Dzielnicy Garment, uczęszczając jednocześnie na zajęcia w Actors Studio. Stevens pojawiła się w serialach telewizyjnych, reklamach i sztukach, aż otrzymała swoją wielką szansę w filmie Man on Fire z Bingiem Crosbym. Pojawiły się role w dużych filmach, w tym główna rola u boku Harry'ego Belafonte w filmie The World, the Flesh and the Devil z 1959 roku, ale największy sukces odniosła w serialu telewizyjnym The Farmer's Daughter z Williamem Windomem. Wcześniej Stevens pojawiła się w odcinkach seriali Bonanza, Route 66, The Alfred Hitchcock Hour, The Eleventh Hour, Sam Benedict, The Aquanuts i The Twilight Zone. Po anulowaniu serialu The Farmer's Daughter w 1966 roku Stevens pojawiła się w kilku filmach: A Guide for the Married Man (1967) z Walterem Matthauem; Hang 'Em High z Clintem Eastwoodem; 5 Card Stud z Deanem Martinem i Robertem Mitchumem; oraz Madigan z Henrym Fondą i Richardem Widmarkiem. W chwili jej śmierci Stevens próbowała odnowić swoją karierę telewizyjną serialem detektywistycznym The Most Deadly Game. Jej pierwszym mężem był jej agent Anthony Soglio, z którym była w związku małżeńskim od 1955 do 1957 roku. W styczniu 1966 roku została mianowana do Rady Doradczej UCLA Neuropsychiatric Institute przez ówczesnego gubernatora Kalifornii Edmunda G. „Pata” Browna. Została również mianowana Przewodniczącą California Council for Retarded Children. Jej ciotką była Karin Stensland Junker, autorka książki The Child in the Glass Ball. Rankiem 30 kwietnia 1970 roku Lola McNally, czasami współlokatorka i towarzyszka Stevens, znalazła ją na podłodze kuchni swojego domu na Hollywood Hills. Według McNally, gdy zawołała imię Stevens, otworzyła oczy, podniosła głowę i próbowała mówić, ale nie była w stanie wydać żadnego dźwięku. McNally powiedziała policji, że rozmawiała ze Stevens poprzedniego wieczoru i nie widziała żadnych oznak kłopotów. Stevens zmarła w karetce w drodze do szpitala. Po przyjeździe ratownicy usunęli małą opatrunkę z jej brody, z której wypływała świeża krew, a ranę oceniono na kilka godzin. Sędzia sądowy hrabstwa Los Angeles Dr. Thomas Noguchi przypisał śmierć Stevens „ostremu zatruciu barbituranami”, które ostatecznie zostało uznane za samobójstwo.