Charles Grodin

Charles Sidney Grodin (21 kwietnia 1935 – 18 maja 2021) był amerykańskim aktorem, komikiem, autorem i prowadzącym telewizyjne talk show. Grodin rozpoczął swoją karierę aktorską w latach 60. występując w serialach telewizyjnych, w tym The Virginian. Po niewielkiej roli w Rosemary's Baby w 1968 roku, zagrał główną rolę w The Heartbreak Kid (1972) Elaine May oraz role drugoplanowe w Catch-22 (1970) Mike'a Nicholsa, remake'u King Konga z 1976 roku i Heaven Can Wait (1978) Warrena Beatty'ego. Grodin był znany ze swojego suchego humoru i często był obsadzany jako mężczyzna wpadający w tarapaty w wielu hollywoodzkich komediach tamtej epoki, w tym Real Life (1979), Seems Like Old Times (1980), The Great Muppet Caper (1981), Ishtar (1987), Dave (1993) i Clifford (1994). Grodin wystąpił w akcyjnej komedii Midnight Run (1988) oraz w filmie familijnym Beethoven (1992). Często goszczący w The Tonight Show z Johnny Carsonem i Late Night z Davidem Letternanem. W połowie lat 90. Grodin wycofał się z aktorstwa i napisał autobiografie; został prowadzącym talk show na CNBC, a w 2000 roku komentatorem politycznym w 60 minut II. Wrócił do aktorstwa z kilkoma rolami w połowie lat 10., w tym w serialu Louie Louisa C.K. i filmie While We're Young (2014) Noaha Baumbacha. Grodin zdobył kilka nagród, w tym Primetime Emmy za Wybitne Pisanie dla Variety Special w 1978 roku za Paul Simon Special obok Chevy Chasa, Lorne'a Michaela, Paula Simona i Lily Tomlin. Był także nominowany do Złotego Globu za Najlepszego Aktora – Film Komediowy lub Musical za The Heartbreak Kid w 1972 roku. W 1988 roku zdobył Nagrodę za Najlepszego Aktora na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Valladolid za Midnight Run oraz American Comedy Award za Najzabawniejszą Drugoplanową Rolę Filmową za swoją kreację w filmie Dave z 1993 roku.