Corey Allen

Corey Allen uzyskał tytuł licencjata sztuk pięknych na UCLA w dziedzinie teatru w 1954 roku. Podczas studiów otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na wydziale i zagrał w filmie UCLA o nazwie „Czas poza wojną”, który zdobył Oscara oraz nagrody na festiwalach w Cannes i Wenecji za najlepszy krótkometrażowy film. Po ukończeniu studiów wystąpił w około dwudziestu sztukach w okolicy Los Angeles. Reżyser Nicholas Ray zauważył Allena i następnie wybrał go do roli „Buzz” w filmie Rebel bez przyczyny (1955). To doprowadziło do głównych ról w kolejnych dwunastu filmach, takich jak Służebność (1960), Panna do towarzystwa (1958), Rangerzy Darby'ego (1958) i Raport Chapmana (1962). Allen pojawił się także w wielu wiodących serialach telewizyjnych, w tym Perry Mason (1957) i Alfred Hitchcock przedstawia (1955). W międzyczasie stworzył, reżyserował i współprodukował Teatr Freeway Circuit, który objechał południowo-zachodnie Stany Zjednoczone przez sześć sezonów. Allen reżyserował także wiele produkcji Equity w teatrach w Los Angeles. To z kolei doprowadziło do trzydziestoletniej kariery reżyserskiej w telewizji i filmie, podczas której wyreżyserował trzy filmy, w tym Lawinę; filmy telewizyjne, w tym nagrodzony Emmy Historię Anny Jillian (1988); stworzył tuzin pilotów seriali telewizyjnych, takich jak Star Trek: Następne pokolenie (1987), Zabójstwo, które napisał (1984), Simon & Simon (1981), Kryptonim: Foxfire (1985), Stone (1979) i Capitol (1982). Zdobył dwie nominacje do nagrody Dyrektorów Artystycznych za Najlepszą Reżyserię w serialu telewizyjnym, Nagrodę za Doskonałość Kablową za Najlepszą Reżyserię w The Paper Chase (1978) oraz otrzymał Emmy za Najlepszą Reżyserię w Hill Street Blues (1981). Przez całą karierę Allen uczył aktorstwa, w tym trzy lata w Actors Workshop, a przez ostatnie dziewięć lat prowadził warsztaty na chłodno w studiu Margie Haber. Allen otrzymał honorowy tytuł Doctor of Humane Letters od Columbia College-Hollywood za pracę w tworzeniu ich programów aktorskich i reżyserskich.