Lew Ayres

Lew Ayres urodził się w Minneapolis, w stanie Minnesota i dorastał w San Diego, w Kalifornii. Po porzuceniu studiów został odkryty przez łowcę talentów w nocnym klubie Coconut Grove w Los Angeles i wkroczył do Hollywoodu jako aktor drugoplanowy. Stał się partnerem Greti Garbo w filmie The Kiss (1929), ale to rola Paula Baumera w filmie All Quiet on the Western Front (1930) była jego wielkim przełomem. Był głęboko poruszony antywojennym przesłaniem tego filmu, a gdy w 1942 roku popularny gwiazdor Young Dr. Kildare (1938) i późniejszych filmów Dr. Kildare został powołany do wojska, jako obiektor sumienia został odrzucony. Ameryka była oburzona, a kina przysięgały, że nigdy więcej nie pokażą jego filmów, ale cicho osiągnął status korpusu medycznego, którego żądał, służąc jako pomocnik sanitarny na Południowym Pacyfiku i jako pomoc kapelana na Nowej Gwinei i Filipinach. Jego powrót do filmu po wojnie był niewyróżniający aż do filmu Johnny Belinda (1948) - jego rola współczującego lekarza leczącego głuchoniemą Jane Wyman przyniosła mu nominację do Oscara za najlepszego aktora. Kolejne role filmowe były rzadkie; szansa zagrania Dr. Kildare'a w telewizji została zablokowana, gdy sieć odmówiła spełnienia jego prośby o brak sponsorowania papierosów. Kontynuował karierę aktorską, ale w latach siedemdziesiątych wykorzystał swoje długie doświadczenie w projekcie przynoszącym na Zachód filozofię Wschodu - rezultatem filmu Altars of the World (1976) było uznanie krytyków i Złoty Glob. Lew Ayres zmarł w Los Angeles, Kalifornia 30 grudnia 1996 roku, zaledwie dwa dni po swoich 88 urodzinach.