Robert V. Barron

Wysoki, wychudły, kościsty aktor charakterystyczny z głębokim głosem, przypominający Johna Carradine'a. Wykształcenie zdobył w Morris Harvey College w Charleston w Wirginii Zachodniej oraz jako główny student sztuk teatralnych na UCLA. Profesjonalne szkolenie odebrał w American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku i w Max Reinhardt Workshop w Los Angeles. Przed podjęciem pracy w Hollywood spędził kilka lat pracując w regionalnych teatrach od jednego końca USA do drugiego, zbudował imponujące portfolio z pochwałami za swoje występy w takich rolach jak „Cyrano de Bergerac”, „Abe Lincoln w Illinois”, „Sir Thomas More” w „Człowiek na wszystkie pory roku”, „Henry Drummond” w „Dziedzictwo wiatru”, „Ryszard III” i podobne, ale nigdy nie dostał takich wyzwań w filmach czy telewizji. Mimo to nie próżnował, a wręcz cieszył się z każdej okazji, by zagrać przed kamerą, czy to w jakościowych produkcjach dużych studiów, czy w najtańszych produkcjach no-budget. Kiedy nie grał, sięgał po swoją maszynę do pisania i pisał scenariusze do filmów telewizyjnych. Być może najbardziej zapamiętany jest jego pierwszy scenariusz telewizyjny, beztroski epizod komedii z serii Bonanza (1959) zatytułowany Bonanza: Hoss and the Leprechauns (1963). Jako pisarz zajął się adaptacją angielskich scenariuszy dubbingowych filmów zagranicznych. Amerykańscy producenci zaczęli kupować udane japońskie seriale animowane i dubbingować je na język angielski, a Barron był pionierem w tej branży, która dynamicznie i ogromnie się rozwijała. Został dyrektorem wykonawczym i redaktorem scenariusza w „Saban Productions”, które w ciągu pięciu lat stało się jednym z największych producentów programów dla dzieci na świecie, m.in. z takimi serialami jak X-Men: The Animated Series (1992) i Mighty Morphin Power Rangers (1993).