Booth Tarkington

Newton Booth Tarkington (1869–1946) był amerykańskim powieściopisarzem i dramatopisarzem, najbardziej znanym ze swoich powieści The Magnificent Ambersons (1918) i Alice Adams (1921). Jest jednym z tylko czterech powieściopisarzy, którzy zdobyli Nagrodę Pulitzera za beletrystykę więcej niż raz, razem z Williamem Faulknerem, Johnem Updike'em i Colsonem Whiteheadem. W latach 10. i 20. XX wieku uważany był za największego żyjącego autora Ameryki. Kilka jego opowiadań zostało zekranizowanych. W pierwszej ćwiartce XX wieku Tarkington, razem z Meredithem Nicholsonem, George'em Adem i Jamesem Whitcombem Rileyem, pomógł stworzyć Złoty Wiek literatury w Indianie.