Elizabeth Harrower

Betty Louise Foss urodziła się podczas ostatnich dni I wojny światowej w Alamedzie, Kalifornia, gdzie kraj dotknęła epidemia grypy. W wieku sześciu tygodni zmarła jej matka, ojciec miał załamanie nerwowe, a krewni opiekowali się nią. Betty została następnie umieszczona w sierocińcu w San Francisco, skąd została adoptowana przez szkockich imigrantów Williama i Jessie Harrower i wychowana w Berkeley i Los Angeles. W czasie Wielkiego Kryzysu pensja adoptywnego ojca została przycięta w połowie, a matka postanowiła zabrać Betty ze szkoły i zabrać ją do Hollywoodu, aby rozpocząć karierę aktorską. Po kilku próbach z różnymi alter ego w nadziei na zrobienie wrażenia na kimś w branży, Betty Foss ostatecznie przyjęła tożsamość Elizabeth Harrower. Elizabeth Harrower pojawiła się w filmie "Becky Sharp (1935)", pierwszym pełnometrażowym filmie kolorowym w 1935 roku. Kontynuowała występy w setkach produkcji radiowych, telewizyjnych, filmowych i teatralnych przez następne dziesięciolecia, głównie w filmie "True Grit (1969)". W 1942 roku Harrower poślubiła Harry'ego Seabolda, kadeta lotnictwa, którego poznała w piątej klasie. Ich córka, aktorka Susan Seaforth Hayes, urodziła się w 1943 roku. Jej mąż został powołany do wojny nawet wcześniej, a małżeństwo ostatecznie nie przetrwało. W latach 70. Elizabeth Harrower poznała scenarzystę opery mydlanej Williama J. Bella i ostatecznie rozpoczęła swoją karierę pisarską, zostając głównym scenarzystą "Days of Our Lives (1965)" od 1979 do 1980 roku. Kontynuowała pisanie dla Bellowskiego "The Young and the Restless (1973)" w latach 80. Jej ostatnim okresem pisania była krótka opera mydlana "Generations (1989)" w 1991 roku. W 2003 roku, już podczas chemioterapii, miała znaczącą krótkoterminową rolę jako Charlotte Ramsey w "The Young and the Restless (1973)". Krótko potem zmarła w wieku 85 lat.