Joe Frazier

Joseph William „Joe“ Frazier, znany jako „Smokin“ Joe, to były olimpijski i mistr świata wagi ciężkiej w boksie, którego kariera zawodowa trwała od 1965 do 1976 roku, z krótkim powrotem w 1981 roku. Frazier wyłonił się jako pretendent w połowie lat 60., pokonując Jerry'ego Quarry'ego, Oscara Bonavenę, Bustera Mathisa, Eddiego Machena, Douga Jonesa i Jimmy'ego Ellisa, zdobywając tytuł niekwestionowanego mistrza wagi ciężkiej w 1970 roku, a następnie pokonując Muhammada Alego w bardzo oczekiwanym „Boju stulecia” w 1971 roku. Dwa lata później Frazier stracił swój tytuł, kiedy został znokautowany przez George'a Foremana. Rozpoczął powrót, pokonując Joea Bugnera, przegrywając rewanż z Alim i ponownie pokonując Quarry'ego i Ellisa. Ostatnia walka o tytuł mistrza świata Fraziera miała miejsce w 1975 roku, ale został pokonany przez Aliego w brutalnej trzeciej walce. Odszedł na emeryturę w 1976 roku po drugiej porażce z Foremanem. Wrócił na krótko w 1981 roku, walcząc tylko raz, zanim ostatecznie zakończył karierę. Międzynarodowa Organizacja Badań Bokserskich (IBRO) wymienia Fraziera wśród dziesięciu najlepszych ciężkich wag wszech czasów. Jest członkiem Międzynarodowej Galerii Sławy Boksu i Światowej Galerii Sławy Boksu. Styl Fraziera często porównywano do stylu Henry'ego Armstronga, opartego na wykorzystywaniu głowy, unikaniu i wykańczaniu przeciwników nieustannym naciskiem. Jego najbardziej znany cios to silny lewy sierpowy, który przyniósł większość jego nokautów. W porównaniu do stylu Aliego, był wystarczająco blisko idealnego boksera, że niektórzy w prasie i mediach określali walki jako odpowiedź na klasyczne pytanie: „Co się stanie, gdy bokser spotka się z brawlerem?”. Od czasu przejścia na emeryturę Frazier pojawił się w kilku hollywoodzkich filmach i dwóch odcinkach Simpsonów. Jego syn Marvis również został bokserem - szkolonym przez samego Fraziera - chociaż nie był w stanie dorównać sukcesom ojca. Frazier nadal szkoli zawodników w swojej siłowni w Filadelfii. Jego późniejsze lata przyniosły kontynuację jego gorzkiej rywalizacji z Alim, w której obaj okresowo wymieniają się obelgami, przerywanymi krótkimi pojednaniami.