Gliniarz z Beverly Hills II Beverly Hills Cop II

Wystarczająco rozrywkowa kontynuacja nie jest tak ostra jak oryginał, a niektóre fragmenty przypominały występ stand-upowy Murphy'ego, chociaż sam wątek był słaby, podobały mi się przyjaźnie na ekranie między Murphy'm, Reinholdem i Ashtonem. **3,5/5**

No cóż, przypuszczam, że kontynuacja sukcesu z 1984 roku była nieunikniona, ale muszę przyznać, że Tony Scottowi udało się ponownie zebrać obsadę z pierwszego filmu i zwerbować Jürgena Prochnowa („Dent“), aby przyjął rolę złego chłopaka, którą wcześniej grał Steven Berkoff. Reszta to praktycznie prosta kopia oryginału, gdy Eddie Murphy jako „Foley“ ponownie łączy siły z „Ashtonem” (John Taggart) i „Rosewoodem” (Judge Reinhold), aby dotrzeć do sedna próby zamachu na ich ukochanego „Bogomila” (Ronny Cox), gdy został zawieszony za niepowodzenie w rozpracowaniu „alfabetycznych zbrodni”, które dominowały w mediach. To, co następuje, jest w zasadzie tylko pojazdem dla gwiazdy i jego szybkiego bełkotu. Pozostali dalej dobrze grają jako przeciwnicy dla jego popisów, chociaż tym razem są bardziej aktywnymi uczestnikami i mniej niechętnymi ofiarami! Fabuła jest cienka, ale to nie ma znaczenia - Prochnow oferuje wystarczająco dużo groźby, a wciąż jest mnóstwo niebezpiecznych sytuacji, do których oczywiście wpadają, a potem uciekają! Jasne, teraz to już nie jest takie świeże, postacie w pewnym stopniu się powtarzają, ale jak na sequela, ten zachowuje wiele z charakteru i radości życia z aspektów ryby-w-odwodzie, które wcześniej działały dobrze. Nie jest to arcydzieło, ale to łatwy i rozrywkowy film do obejrzenia.