Późna noc z diabłem Late Night with the Devil

Jak daleko jesteś gotów pójść w realizacji swoich ambicji? Czy byłbyś skłonny zrobić duże poświęcenia? Współpracować z podejrzanymi istotami? Sprzedać swoją duszę? To są możliwości poruszone w najnowszym, mrożącym krew w żyłach, inteligentnym horrorze / komedii od duetu scenarzystów i reżyserów - Camerona i Colina Cairnes. Ten film w stylu dokumentalnym prezentuje rzekomo zagubioną rejestrację (z kompletem rzekomo jeszcze nigdy wcześniej nie widzianego materiału znalezionego) z lat 70-tych nocnego programu talk-show prowadzonego przez komika / osobowość telewizyjną Jacka Delroya, którego celem jest zdetronizowanie Johnny'ego Carsona jako najbardziej popularnego nocnego programu. Emisja Night Owls Jacka Delroya ma umiarkowany sukces, ale nigdy nie udaje jej się wygrać wyścigu nocnych ocen, więc desperacko szuka sposobów, aby popchnąć swój program na szczyt. Kiedy decyduje się na zorganizowanie halloweenowego programu z różnymi gośćmi okultystycznymi / paranormalnymi - wykorzystując rosnący trend w tamtym czasie - wierzy, że trafił na receptę osiągnięcia celu. Ale gdy program się rozwija, Jack znajduje się ponad głowę, gdy wydarzenia zaczynają wymykać się spod kontroli. Widzowie zarówno na ekranie, jak i poza nim, są trzymani w napięciu dzięki dobrze zintegrowanej mieszance humoru, wysokiego obozu i niespodziewanie strasznych momentów z udziałem przesadnego, samozadowolonego medium psychycznego, egomaniaka-magika-odkrywcy, uciekinierki z nastoletniej sekty i jej psychoterapeutycznego opiekuna/zastępczego rodzica. Kiedy rzeczy się pogarszają, Jack próbuje utrzymać program przy pomocy swojego producenta i przydupasa. Ale im stawki są ciągle podnoszone, to zadanie staje się coraz trudniejsze, zwłaszcza gdy nadprzyrodzone wpływy zaczynają się ujawniać w studio, zagrażając zarówno emisji, jak i spełnieniu długo pielęgnowanego marzenia gospodarza. Chociaż okazjonalne problemy z tempem, okresowo rozczłonkowaną narracją i nieco przesadzonym finałem mogą stanąć na drodze płynności przepływu historii, te niedociągnięcia rekompensowane są doskonałym projektem produkcji epoki, inteligentnym scenariuszem i świetnymi występami, zwłaszcza protagonisty. I w końcu, wszystko to podane jest z dużą dawką śmiechu i schludną moralą opowieści. Należy przyznać, że „Late Night with the Devil” prawdopodobnie lepiej sprawdziłoby się jako halloweenowe wydanie niż jako wiosenne kino, ale to nie zmniejsza wartości rozrywki tego inspirującego filmu.

Z jego czasów pogoni za Johnny Carsonem w ratingach telewizyjnych dawno minęły, teraz walczący i niedawno pogrążony w żałobie prowadzący talk show "Jack Delroy" (David Dastmalchian) stoi w obliczu anulowania. Wtedy on i producent "Leo" (Josh Quong Tart) wpadają na pomysł na fascynujący specjal Halloween. Istotą tego, co teraz następuje, jest to, że jest to nieoficjalne nagranie tego zagubionego przekazu z 1977 roku - i jest to dosłownie włosy stające dęba. Jego pierwszym gościem jest medium, drugim zdeklarowany sceptyk, a trzecim - cóż, mają dość unikalne roszczenie do sławy - i to ostatnia część filmu, która ożywa. Niestety, reszta tego filmu jest dość utrudniona przez ciągłe (wirtualne) przerwy reklamowe, które całkowicie pochłaniają tempo. Zostały zaprojektowane w czarno-białym, aby nieco uzupełnić kulisy, gdy program jest w eterze, ale dla mnie po prostu przerywały - zbyt często - kulminację linii fabularnej prawdy lub fałszu. Dastmalchian robi tu całkiem niezłą robotę, ale pochwały naprawdę należą do Iana Bliss i jego sarkastycznego bohatera "Carmichael Haig". Jest to cynik, który ma kpiący komentarz na prawie wszystko, co pochodzi od innych postaci. Wymioty lub unoszenie krzesła - ma wiarygodne wyjaśnienie. To może być część ogólnego problemu filmu. Chociaż osadzony w latach siedemdziesiątych, gdy takie efekty wizualne były mniej powszechne, cała rzecz wydaje się być całkowicie wiarygodnym chwytem na zdobycie ratingów. Chociaż to nie jest koniecznie zła rzecz, film pozbawia go jakiejkolwiek pozorowanej grozy lub tajemnicy. W rzeczywistości, do zakończenia wydawało się bardziej zaprojektowane, aby wyśmiewać całą zasadę półpieczonego, nocnego amerykańskiego telewizyjnego programu prowadzonego przez próżnych, ambitnych, ale w dużej mierze pozbawionych talentu mężczyzn w garniturach. Jest krótki i słodki, nie zanudza się - ale ja po prostu nie uznałem go za szczególnie szokujący ani innowacyjny. Poczekaj, aż pojawi się w telewizji, powiedziałbym.

W obecnych czasach sztucznie generowanych historii, jest odświeżające zobaczyć film, który jest oryginalny. Late Night with the Devil jest po prostu genialny. Reżyseria, aktorstwo, fabuła, napięcie, emocje, wszystko więcej niż można by sobie życzyć. Historia płynie tak skrupulatnie, że zastanawiałem się, co się stanie dalej. Ten film na pewno utrzyma cię na krawędzi siedzenia. Ogólnie rzecz biorąc, bardzo podobał mi się ten film. Bardzo rozrywkowy i inspirujący.

Late Night with the Devil pokazuje, jak wiele można osiągnąć dzięki jakościowemu scenariuszowi i wyjątkowej grze aktorskiej. Występ Davida Dastmalchiana jest po prostu doskonały pod każdym względem. Pięknie i przekonująco odgrywa styl Johnny'ego Carsona, z lat 70. Wieczorny wywiadowca. Historia jest również dobrze przedstawiona. Nie jest wyjątkowa, ale istnieje tu wystarczająca ilość oryginalności i poczucie niepewności, zwłaszcza wokół głównej postaci, co buduje zainteresowanie i tajemnicę. W filmie można zauważyć oczywiste ograniczenia budżetowe, ale dzięki wysokiej jakości występom aktorów i solidnej historii nie jest to zbyt zauważalne. Podsumowując, film zdefiniowany przez wyjątkowe występy i jakościową, faustowską fabułę. Musisz go obejrzeć, jeśli lubisz "jakościowy" horror.