Spotkajmy się w St. Louis Meet Me in St. Louis

Kawałek ciasta i piosenka, która odwiewa wiatr zmiany. Film, który stanowczo zaznacza wszystkie pola wyboru dla tych, którzy szukają klasycznego filmu rodzinny do podziwu i przytupywania nóżkami. Ten uroczy musical opowiada o jednej rodzinie i ich zmaganie się z zmianami czasów na przełomie wieków. Kiedy ojciec zostaje poproszony o przeniesienie się do Nowego Jorku na stałe z powodu pracy, reszta rodziny nie jest zbyt skłonna opuścić wspomnienia i ukochany dom w St. Louis, a do tego dochodzi różny stopień kwitnącej miłości między starszymi córkami a ich odpowiednimi wybrańcami. Ten film jest po prostu przepiękny pod wieloma względami, kolor pięknie oddaje ogromny zakres, jaki reżyser Vincent Minnelli przynosi swoim odtworzeniem epoki, uwaga na detale jest jakością najwyższą. Historia jest dobra i ziemista, rodzaj opowieści, który będzie sprawiał, że widz będzie tęsknił za dobrymi starymi czasami, zanim świat sięgnął po jedno duże pośpiechu. Piosenki są świetne, ciesz się standardami takimi jak The Boy Next Door, The Trolley Song i po prostu cenny Have Yourself A Merry Little Christmas. Obsada wykonuje dobrą pracę, ale oczywiście to Judy Garland niesie film pewnie na swoich szczupłych ramionach, a tutaj nigdy nie wyglądała piękniej, a jej głos jest praktycznie tak dobry, jak kiedykolwiek w jej karierze. Film dla całej rodziny, film z najwyższych szczebli musicali, i film, który po prostu wymaga, abyś się zrelaksował i cieszył. No, idę po kawałek ciasta... 9/10

Sztuką tego filmu nie jest szukanie czegoś poważnego czy skomplikowanego. To wciągający kawałek amerykańskiej kultury z początku XX wieku - urocza kostiumowa komedia przeplatana delikatną komedią, fantastycznymi piosenkami, a Judy Garland prawdopodobnie w najbardziej komfortowej roli, jaką kiedykolwiek ją widziałem grać (oprócz może w "Paradzie Wielkanocnej", wydanej 4 lata później w 1948 roku). Akcja filmu rozgrywa się przez rok w życiu zamożnej rodziny "Smithów" ze St. Louis. Mary Astor i Leon Ames starają się wychować swoje córki "Esther" (Garland), "Rose" (Lucille Bremer) i najmłodszą, "Tootie" (Margaret O'Brien), która muszę powiedzieć ukradła większość scen, w których wystąpiła (a ja naprawdę nie lubię dzieci w filmach). Film porusza temat narzeczeństwa - i raczej niezgrabnie przeprowadzonego narzeczeństwa - z Tomem Drake'em ("Truett") i ubogimi mężczyznami w rodzinie - synem "Lon Jr." (Henry Daniels) i "Dziadkiem" (Harry Davenport) ciągle są zmywani z nóg... "Have Yourself a Merry Little Christmas", "The Trolley Song" i "Skip to My Lou" trzymają nogi w ruchu - no może nie pierwsza z nich, aż tak bardzo - a zespół zapewnia kolorowy, rozrywkowy kawałek kina, na który Vincente Minnelli może być dumny. Pewnie, że czasami jest trochę przesłodzone, ale to część ogólnego przekazu filmu, więc jeśli masz w sobie jakieś cyniczne kości - być może ten film nie jest dla Ciebie.