Karate Kid 2 The Karate Kid Part II

Rozczarowanie. Z <em>'Karate Kid Part II'</em> nic nie zyskałem, dodaje bardzo niewiele do oryginału. Pat Morita (pan Miyagi) jest dla mnie jedynym plusem, ma zwłaszcza jedną wspaniałą i emocjonalną scenę ze swoim partnerem scenicznym. W przeciwnym razie nikt inny się nie wyróżnia - nawet (nadal solidny) Ralph Macchio (Daniel). Do końca byłem faktycznie obojętny, ani nie lubiąc tego, ani nie nie lubiąc tego, ale zakończenie jest takie nieciekawe i słabe, że nie mogłem się doczekać pojawienia się napisu 'Koniec'. Powiem, że to nie jest udręczające oglądanie czy cokolwiek, ale po prostu spodziewałem się znacznie więcej od tego sequelu. Nie czuje się związany z pierwszym filmem, co jest oczywiście negatywne. Inne rzeczy, które nie pomogły, to wypychanie Elisabeth Shue (Ali) & Randee Heller (Lucille) i powtarzalny charakter historii; np. kolejna historia miłosna, która zawiera postać przypominającą sportowca, Daniel wciąż dostaje baty i siniaki przez większość filmu. Mam nadzieję, że kolejne dwa kontynuacje będą o wiele lepsze.

Godne kontynuowanie. Po wielkim sukcesie pierwszego filmu było dość przewidywalne, że powstanie kolejny film, który będzie kontynuować historię. Ten film kontynuuje dokładnie tam, gdzie skończył się pierwszy, i podąża śladami Daniela i jego mistrza Miyagiego w podróży na południe Japonii, ojczyzny tego drugiego, by zobaczyć jego umierającego ojca i rozliczyć się z mężczyzną, któremu przysiągł zabić, jeśli jeszcze raz postawiłby stopę na japońskiej ziemi. Ponownie mamy Ralpha Macchio w roli Daniela i Pata Moritę jako mistrza Miyagiego. Obydwoje byli bardzo dobrzy i znowu dają nam wszystko, co doceniliśmy w pierwszym filmie. Główną różnicą w grze obu aktorów okazuje się większa formalna protagonizm postaci Mority, który jest wielkim bohaterem tego filmu: cała akcja i cała historia skupia się na postaci Miyagiego, w przeszłości i w jego spokojnym postawieniu wobec sytuacji, w której jest zmuszony do walki. Film próbuje oczywiście nadać Macchiemu równie dużą rolę, zmuszając do wrogości między jego postacią a inną, stworzoną, aby była jednym z antagonistów filmu, ale sytuacja wydaje się zbyt wymuszona i sztuczna, by naprawdę przynosić korzyść historii. Nawiasem mówiąc, nawet romantyczny wątek między Danielem a Kumiko, młodą Japonką grana przez Tamlyn Tomitę, nie wydaje się wystarczająco wiarygodny, pomimo dobrej pracy aktorki. Danny Kamekona nie radzi sobie źle, ale wydaje się trochę stereotypowy, podczas gdy Yuji Okumoto robi tylko to, że jest wstrętny.