Samotne wilki Wolfs

Wolfs to jedno z najbardziej polecanych filmów roku. Chociaż nie wynajduje koła w gatunku akcji-komedii, wyróżnia się niezaprzeczalną chemią między George'em Clooneyem a Bradem Pittem, którzy podnoszą generyczny, ale niesamowicie zabawny scenariusz. Jon Watts utrzymuje tempo zwinne i zabawne, wykorzystując niekończącą się wymianę zdań między protagonistami, aby zaoferować chwile sarkastycznego, ironicznego rozrywki. Austin Abrams zasługuje również na uznanie jako miła niespodzianka, doskonale balansujący naivitetę i komedię. Ostatecznie jest to lekki, dostępny film dla wszystkich widzów.

Nie do obejrzenia. Jasność przez cały film wynosi jakieś 15%, więc przygotuj się na zgadywanie, co się dzieje, ponieważ nie da się niczego zobaczyć. Fabuła jest również absurdalna, scenariusz słaby, a żarty niesmieszne. Gdyby nie było to nakręcone i wyprodukowane przez ślepych idiotów, mógłby mieć trójkę, ale ponieważ faktycznie nic nie widać, jest to zero.

„Wolfs“ to raczej ponury thriller kryminalny, który nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału. Moje największe zastrzeżenie do tego filmu jest to, że ma tendencję zaniedbywać naprawdę interesujące postaci poboczne na rzecz swoich gwiazd, w tym przypadku George'a Clooneya i Brada Pitta. Moja żona, która oglądała ten film ze mną, powiedziała w zasadzie, że to było niezadowalające doświadczenie i skłaniam się do zgody. Tak, są przypadki w kinie, gdzie ktoś „podkrada show” wybitnym występem, ale częściej to cała obsada sprawia, że film świeci. Brak rozwinięcia interesujących postaci pobocznych jest szkoda i ja osobiście czułem, że ten film byłby lepszy, gdyby tak było. Wynikiem jest film, który jest nadal dość przyjemny, ale jednocześnie wydaje się jakoś nagły i niekompletny.