Oto jest głowa zdrajcy A Man for All Seasons

Agonia moralnej wysokości. Fred Zinnemann reżyseruje, a Robert Bolt adaptuje scenariusz ze swojej własnej sztuki. W rolach głównych występują Paul Scofield, Wendy Hiller, Leo McKern, Robert Shaw, Orson Welles, Susannah York, Nigel Davenport i John Hurt. Muzykę skomponował Georges Delerue, a zdjęcia wykonał Ted Moore. Akcja toczy się wokół Scofielda jako Sir Thomas More, mężczyzny, który odmówił ustąpienia przed potężnymi intrygami króla Henryka VIII. To bardzo aktorski film, pięknie literacki, kostiumowy i sfotografowany do najmniejszego szczegółu. Więc nie dla tych, którzy wolą akcję w historii. Fabuła rozwija się wokół cierpienia Thomasa More'a, który jest rozdarty między lojalnością wobec swojego króla a własnymi przekonaniami moralnymi, przekonaniami jego systemu religijnego i potencjalnym potępieniem swojej duszy. Polityczne i religijne intrygi pulsuje przez cały czas, żywo ożywione przez obsadę znakomitych aktorów (Scofield jest tak wielki, jak słyszeliście). Duże uznanie należy się Zinnemanowi, jednemu z zasłużonych laureatów 6 Oscarów, jakie zdobył film. Nigdy nie pozwala aktorom uciec z kontrolą, nie pozwala na żucie dekoracji czy aktorstwo na pokaz, trzyma ich na wodzy i oni odpowiadają, dostarczając niezwykle fascynującej i przekonującej sagi historycznej. Ale przede wszystkim, przy całym królewskim przepychem na pokaz, to inteligencja scenariusza świeci najjaśniej. Dialog poprzez ostry scenariusz rzuca cienie podejrzeń na wszystko, co się dzieje. Religia i polityka, no cóż, to dla ptaków. Wspaniałe kino. 8/10

Paul Scofield jest znakomity jako Lord Kanclerz Anglii, który ostatecznie jest rozdarty między swoją lojalnością wobec króla a sumieniem. Gdy Henryk VIII (Robert Shaw) staje się coraz bardziej zafascynowany Anną Boleyn (Vanessa Redgrave), nalega, aby wszyscy jego poddani uznali jego absolutną supremację nad kościołem. Większość, obawiając się o swoje życie i majątek, zgadza się, ale sir Thomas More (Scofield) nie może. Król od dawna polegał na uczciwej radzie swojego przyjaciela, więc początkowo zgadza się pozwolić mu przejść na emeryturę, ale wkrótce ci, którzy spiskują przeciw More'owi, używają wszystkiego, co mają, aby go doprowadzić do ruiny. Wendy Hiller wrażliwie odgrywa jego stoicką żonę zdesperowaną, by uratować męża przed szubienicą, ale świadomą jego przytłaczającego poczucia prawdy i błędu. Leo McKern również wyróżnia się jako jego intrygujący następca Thomas Cromwell, a w filmie pojawia się cameo Orsona Wellesa jako wyraźnie niepopularnego kardynała Wolseya. Robert Bolt adaptuje swoją własną sztukę teatralną, nie naruszając autentycznego sentymentu swojej pierwotnej pracy - strach, uczciwość, integralność i władza - co czyni ten film od Freda Zinnemanna myślącym seans.