Indiana Jones i Świątynia Zagłady Indiana Jones and the Temple of Doom

Najlepszy film w serii. Raiders był świetny, ale cierpiał na momenty zwolnienia, w których tracił impet - znam ludzi, którzy naprawdę przewijają Raiders, gdy Indy i Sallah odkrywają Studnię Dusz i zaczynają film ponownie podczas walki z samolotem. Temple of Doom to jednak nieustanna jazda na rollercoasterze - ekscytujące, brutalne i zabawne przygody. Moim zdaniem najlepszy film akcji Spielberga. Przemoc, horror, sentymentalizm, emocje, komedia - Temple to wszystko ma! I jeszcze więcej!!! John Williams dostarcza znakomitą, indyjsko nasyconą ścieżkę dźwiękową wykonaną pięknie przez zawsze niezawodny Londyński Orkiestrę Symfoniczną, prawdopodobnie mój ulubiony motyw muzyczny z serii. Indy w tej przygodzie dostaje poważne obrażenia, słynnie tracąc rękaw koszuli - podczas gdy w stonowanej powtórce Raiders, Ostatnia krucjata, jedynie lekko przybrudza swoją czapkę kurzem. Ten film to wspaniała wichura energii. Kocham go! - Potencjalny Kermode

Jednocześnie bardziej ponury i bardziej głupi niż filmy Indiana Jones przed i po nim, _Świątynia zagłady_ była moim ulubionym z serii, gdy byłem dzieckiem. Jako dorosły jednak wydaje się, że jest to obiektywnie najgorszy film w trylogii, ale cholera, ile pamiętnych fragmentów jest w nim do pokochania.

Spielberg w diabelsko przesadzonej formie! Przed długo oczekiwanym i ostatecznym wydaniem części 4, Temple Of Doom często uważano za najmniej udaną część serii, ale mi wydaje się, że pięknie dojrzewa wraz z wiekiem. Z uczciwą oceną widzę, że jedynym przewinieniem Temple Of Doom może być to, że nie jest tak dobry jak Raiders Of The Lost Ark. Ale ponieważ niewielu filmów może równać się z klasycznym statusem tego filmu, uważam za krzywdzące zaniżać wartość tego drugiego filmu.

Nieźle zrealizowany film, może obejrzę go jeszcze raz, ale polecam jedynie dla fanów serii Indiana Jones.