Nie wszystko złoto co się świeci Fool's Gold

Zabawny thriller wyspiarski, ale trochę za długi. Wydany w 2008 roku, "Fool's Gold" gwiazdy Matthew McConaughey i Kate Hudson jako para na skraju rozwodu na Bahamach, pierwszy jest poszukiwaczem skarbów. Donald Sutherland gra nowego bogatego szefa Hudsona, a Alexis Dziena jego bimbo-ish córkę. Ray Winstone i Kevin Hart również grają potencjalnych złoczyńców. Jeśli potrafisz sobie wyobrazić poważne thrillery wyspiarskie jak "The Deep" i dwa filmy "Into the Blue" zmieszane z dużą dawką komedii i kreskówkowej akcji, to masz dobry pomysł na "Fool's Gold." To w zasadzie "The Goonies" jako dorośli na Bahamach. Kate i McConaughey wyglądają świetnie i są świetni razem, a wszyscy inni są sympatyczni, nawet złoczyńcy (trochę). Problemem jest to, że film jest za długi, trwa 1 godzinę i 52 minuty. Głupi, zabawny film powinien ograniczyć czas trwania do około 85-100 minut. Akcja toczy się na Bahamach (lub w pobliżu), ale film był nakręcony na wschodnim wybrzeżu Queenslandu, i to widać. Wybrzeże Queenslandu jest piękne, ale brakuje mu bujności Karaibów. Niemniej jednak, film warto obejrzeć przynajmniej ze względu na lokalizacje, zwłaszcza w pochmurny jesienny dzień lub zimną zimową noc. Więc to jest zabawny film wyspiarski z romansami, poszukiwaniem skarbów i przygodami, ale jest trochę za długi na takie głupkowate sztuczki. Dla prawdziwego thrillera oceanicznego sprawdź "Into the Blue 2: The Reef" z 2009 roku, który moim zdaniem jest o wiele lepszy niż oryginalny "Into the Blue" z 2005 roku. OCENA: B-/C+

To jest dalekie od złego filmu... o ile nie jesteś typem osoby, która po prostu nie może znieść zabawnej, pulpowej opowieści przygodowej. W zasadzie ten film to po prostu powieść pulpową przeniesioną na ekran. Gdyby został zrealizowany w Złotym Wieku Hollywoodu aż do lat 80., odniósłby sukces. Gdyby został zrealizowany w latach 90., odniósłby skromny sukces... Ale został zrealizowany w 2008 roku, a gusty świata się zmieniły. 11 września nadeszło i minęło, a ludzie stracili tę dziecięcą niewinność, która jest potrzebna, aby cieszyć się filmami tego typu. Nastał wiek komputerów i wszyscy chcieli tylko przesadzone efekty specjalne. Zabawne przygody zostały odsunięte na bok, a krytycy - którzy wciąż twierdzą, że kochają zabawne przygody jak Kapitan Krew - kręcili nosem na każdego, kto nawet sugerował, że je lubi. Mamy tutaj skarb zastępujący MacGuffina, szelmowski bohater, trochę trójkąta miłosnego i otwarte morze. To klasyczny Hollywood. Niestety, to także rodzaj filmu, którego potrzebujemy dzisiaj, a na który Hollywood jest najbardziej niechętny do zrealizowania.