Amerykański Wilkołak w Londynie An American Werewolf in London

Najlepszy horror lat osiemdziesiątych

Strzeżcie się księżyca, chłopcy. Wciąż przerażające i zabawne nawet po 38 latach. Scena transformacji była absolutnie niesamowita, ale również bardzo bolesna. Dosłownie słyszysz każdą kość w jego ciele pękać i wszystkie jego organy przekształcają się i przesuwają. Żaden inny film o wilkołakach nie dorównał tej scenie i nigdy nie dorówna. Piosenka Bad Moon Rising jest wisienką na torcie. Praca Ricka Bakera nad charakteryzacją jest mistrzowska. On jest prawdziwym bestią tutaj.

Klasyczny horror z lat 80.! Fabuła była dobrze napisana, efekty specjalne były niesamowite, a Jenny Agutter była tak seksowna! Chociaż zakończenie było trochę pospieszone - tak jak u Wilkołaka, główna postać umiera, a film kończy się, po prostu tak! Co więcej, jest to jeszcze bardziej skomplikowane, ponieważ podczas napisów końcowych gra radosna piosenka, zaraz po tym, jak widzimy martwe ciało Davida. Zakończenie jest moją jedyną uwagą. Reszta filmu była całkiem dobra.

David i jego kolega Jack postanawiają zatrzymać się w pubie podczas spaceru po Wielkiej Brytanii. Po krótkiej rozmowie z tubylcami dowiadują się, że nie są zbyt mile widziani i lepiej jest kontynuować pieszo. Wszyscy w środku wiedzą, jak niebezpieczne jest na zewnątrz, a chłopcy szybko się o tym przekonają. David budzi się w szpitalu z tajemniczymi zadrapaniami, nocnymi koszmarami i twierdzi, że zaatakował ich brutalny pies. Nikt mu nie wierzy, a jego uwaga szybko skupia się na pielęgniarce Alex, z którą chodzi na kolacje. Kiedy trupy zaczynają się gromadzić wokół Londynu, David jest zdezorientowany, gdzie chodzi w nocy. Doktor Hirsch może wierzyć, że dzieje się coś nietypowego, ale czy zdąży pomóc zanim David spowoduje więcej szkód? Film trochę traci na intensywności pod koniec, ale efekty wizualne są całkiem dobrze wykonane, szczególnie gdy wschodzi pełnia księżyca!